Τζένη Ταπραντζή για την εκλογή του προεδρείου του Συνδέσμου Ύδρευσης

Απαντώντας στην χθεσινή επίθεση του κου Τσιρογιάννη,  όταν ¨η απώλεια της καρέκλας” φορτίζει το θυμικό, και πνίγει κάθε έννοια Δημοκρατικότητας…
Συνεκτιμώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες στον νέο συσχετισμό δυνάμεων που καθορίζονται από το νέο αυτοδιοικητικό νομοθετικό πλαίσιο του “Κλεισθένη”, 2) την παρουσία μου στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αρταίων ως επικεφαλή της μείζονος αντιπολίτευσης, 3) την εμπιστοσύνη που μου έδειξε το Δημοτικό Συμβούλιο, εκλέγοντάς με αντιπρόσωπο με ευρύτερη στήριξη, 4) την Δημοκρατική αρχή ότι ο Δήμαρχος δεν είναι η μόνη και απόλυτη αρχή στην αυτοδιοίκηση και 5) το γεγονός πως σε κάθε συνεταιρισμό δύο Δήμων συμμετέχουν και οι δύο με κοινή ευθύνη…αποδέχθηκα, λοιπόν, με όλα αυτά, την τιμή να συμμετέχω στο προεδρείο του συνδέσμου.
Μετά την ακατανόητη αντίδραση του κου Τσιρογιάννη, σχεδόν αμέσως με το τέλος των διαδικασιών για την εκλογή του προεδρείου του Συνδέσμου Ύδρευσης, με γνώμονα και μόνο τα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά μιας απλής λογικής, ρωτώ:
1) ο κος Τσιρογιάννης θεωρεί την παρουσία του σαν την μόνη και αδιαπραγμάτευτη αρχή του τόπου για όλη την περιοχή;
2) ο κος Τσιρογιάννης θεωρεί πως οι συμπολίτες μας στον γειτονικό μας Δήμο, που μαζί συμμετέχουμε στον σύνδεσμο, είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, ακόμη και στο πρωταρχικό αγαθό της φύσης, το νερό;
3) πως συμβιβάζεται η “πομφόλυγα” στην ανακοίνωση του κου Τσιρογιάννη, για “παροχή υπηρεσιών στους πολίτες”, όταν σαν πρόεδρος της προηγούμενης θητείας καταπάτησε την υποχρέωσή του(που απορρέει από τις διαδικασίες του συνδέσμου) να πάει σε εκλογές στη 2ετία, αλλά αντ’αυτού παρέτεινε “ετσιθελικά” την θητεία του για διπλάσιο χρόνο; και αν αυτό δεν είναι “καρεκλοκένταυρη” συμπεριφορά, με πιά λογική είναι των υπολοίπων, που λειτουργούμε με βάση τις αρχές της δημοκρατικότητας και της πολύπλευρης συμμετοχής;
4) έχοντας την εμπιστοσύνη μεγάλου κομματιού του Δήμου μας, εγώ τι ακριβώς θα εκπροσωπώ; ίσως τα συμφέροντα ενός κάποιου Δήμου, άσχετου με την Ήπειρο; ή μήπως θεωρεί τον εαυτό του σαν τον μόνο άξιο να εκπροσωπεί τον Αρτινό λαό;
έ, ΟΧΙ! με λογικές του τύπου: “εγώ ή τίποτε” και με ανακοινώσεις υπό το κράτος ενός συναισθήματος που πνίγεται στην “απώλεια της καρέκλας”, όπως προσφιλώς την ονομάζει…
είναι πασιφανές πιά, ότι εκτός από Δήμαρχος, ήταν τελικά αυτοδιοικητικά ακατάλληλος και για την διοίκηση του συνδέσμου!
Τζένη Ταπραντζή-Κοίλια, επικεφαλής της “Δημοτικής Αναγέννησης”