Το προτεινόμενο νομοσχέδιο «δεύτερης ευκαιρίας», στην πράξη είναι νομοσχέδιο «κατάργησης κάθε προστασίας».
Σε παρέμβασή της, στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών “Ρύθμιση Οφειλών και Παροχή Δεύτερης Ευκαιρίας”, η Όλγα Γεροβασίλη, Γραμματέας της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, βουλευτής Άρτας, σημείωσε ότι το πτωχευτικό δίκαιο της Κυβέρνησης σκοπό δεν έχει τη διάσωση των επιχειρήσεων αλλά την ρευστοποίησης της περιουσίας τους.
Αν και οι συνθήκες επιβάλλουν τη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, το προτεινόμενο νομοσχέδιο «δεύτερης ευκαιρίας», στην πράξη είναι νομοσχέδιο «κατάργησης κάθε προστασίας», είπε χαρακτηριστικά η κα Γεροβασίλη. Καταργείται ο Νόμος 3869/2010 «Νόμος Κατσέλη», ο ν. 4605/2019 (πλατφόρμα προστασίας κύριας κατοικίας) και ο ν. 4469/2017 (εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης). Οι υποσχέσεις του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για προστασία της κύριας κατοικίας μέχρι το τέλος του 2020 αποδείχτηκαν κενό γράμμα. Ούτε βέβαια η Κυβέρνηση αποδέχτηκε τη σχετική τροπολογία της Αξ. Αντιπολίτευσης.
Ειδικότερα, η κα Γεροβασίλη στάθηκε σε 3 βασικά σημεία:
1) Αν και πολυδιαφημισμένος, όπως ανέφερε, ο εξωδικαστικός μηχανισμός δεν είναι νέος. Δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία δεν εκμεταλλεύεται την εμπειρία του παρελθόντος και δεν κάνει υποχρεωτική τη συμμετοχή των τραπεζών στον μηχανισμό. Αποτέλεσμα οι σχετικές υποθέσεις και πάλι να κατακλύζουν τα δικαστήρια.
2) Τεκμαρτή Πτώχευση και «Νεόπτωχοι». Φυσικά και νομικά πρόσωπα θα τεκμαίρεται ότι βρίσκονται σε παύση πληρωμών όταν για ένα εξάμηνο δεν καταβάλλουν το 40% των οφειλών τους και η οφειλή υπερβαίνει τις 30.000 ευρώ. «Σε συνθήκες ύφεσης και πανδημίας, πόσες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις έχουν ήδη κατά τεκμήριο πτωχεύσει; Ποια είναι η περίμετρος των «νεόπτωχων» που δημιουργούνται;», ρώτησε η κα Γεροβασίλη, επισημαίνοντας ότι οι συναρμόδιοι φορείς έχουν προτείνει την κλιμάκωση των τεκμηρίων ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης.
3) Κατάργηση Ακατάσχετου και Έξωση απ’την Πρώτη κατοικία σε 3 μήνες. Αν και το νομοσχέδιο διαφημίζεται ως «διαγραφή χρεών», ωστόσο άμεση συνέπεια της πτώχευσης είναι η ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη και η μη απαλλαγή του για 3+1 έτη (ο σημερινός κώδικας προβλέπει 2 έτη, αν όχι νωρίτερα). Μάλιστα, ακόμη και τα μελλοντικά εισοδήματά του πτωχού εντάσσονται για πρώτη φορά στην πτωχευτική περιουσία, ακόμη και κατά παράβαση του σημερινού ακατάσχετου μισθών και συντάξεων, με όριο τα 611 Ευρώ, δηλαδή τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης.
Με την πρόβλεψη να αγοράζει ένας ιδιωτικός φορέας την πρώτη κατοικία του «νεόπτωχου» και να του το εκμισθώνει για 12 χρόνια με έντοκο μίσθωμα, η Κυβέρνηση κατάφερε να κάνει τον ιδιοκτήτη, ενοικιαστή ..στο σπίτι του καλώντας τον μάλιστα να το ξανά-αγοράσει στην αξία του σε 12 χρόνια. Δηλαδή, να πληρώνει μια σύμβαση leasing για 12 χρόνια και αφού την ξοφλήσει, να πρέπει να ξαναπληρώσει το σύνολο του leasing!
Τέλος, όπως κατήγγειλε η κα Γεροβασίλη, το αφήγημα της 12ετίας είναι εντελώς προσχηματικό. Στους 3 μήνες – κι όχι στα 12 χρόνια- τα funds θα μπορούν με τις διαδικασίες της έξωσης να τελειώνουν με την πρώτη κατοικία, αν καθυστερήσουν τα ενοίκια.. Η διαδικασία των αυξημένων προϋποθέσεων του πλειστηριασμού αντικαθίσταται από τη συντομότατη διαδικασία της έξωσης του «νοικάρη» …απ’ το σπίτι του. Η επαναγορά στα 12 χρόνια είναι πέρα για πέρα προσχηματική, αφού σε ελάχιστους μήνες η Κυβέρνηση θα καταφέρει να παραδοθούν τα κλειδιά της αγοράς ακινήτων, σημείωσε κλείνοντας η κα Γεροβασίλη.