Πώς ο καπιταλισμός είναι ο πιο επικίνδυνος ιός και «παράπλευρες απώλειες»
Ειδικά στη χώρα μας, σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια του δεύτερου και τρίτου κύματος της πανδημίας ακυρώθηκαν ή αναβλήθηκαν μέχρι και το 90% των χειρουργείων για καρκίνο. Τι να συμβαίνει άραγε τώρα που διανύουμε το πέμπτο κύμα της πανδημίας;
«Μείναμε σπίτι» αλλά δεν μείναμε …ασφαλείς, αφού πολλοί που χρειάζονταν ιατρική – νοσηλευτική υποστήριξη και θεραπεία δεν την έλαβαν. Η ηγεσία του υπουργείου Υγείας κομπάζει ότι στην Ελλάδα δεν νοσηλεύτηκαν ασθενείς με Covid σε σκηνές, όπως έγινε σε άλλες χώρες, δεν λέει όμως ότι είναι χιλιάδες αυτοί που έπρεπε να πάνε στα νοσοκομεία και δεν πήγαν…
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τα περί «ατομικής ευθύνης» και ο ΣΥΡΙΖΑ του «θα λογαριαστούμε μετά» ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν το τέλος της πανδημίας σε πνεύμα «εθνικής ομοψυχίας» και «εθνικής επιτυχίας». Οι καβγάδες μεταξύ τους είναι άσφαιρα πυρά αφού συμφωνούν στο βασικό: Και οι δύο υποστηρίζουν τη βασική ευρωενωσιακή στρατηγική που απηχεί τα συμφέροντα των μονοπωλιακών – επιχειρηματικών ομίλων του «κόστους – οφέλους» που διαπερνά την πολιτική τους και στα ζητήματα Υγείας. Εδώ εδράζεται ο στιβαρός ταξικός πυρήνας της πολιτικής που υλοποιήθηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας και σε αυτή συγκλίνουν.
Απάντηση η συμπόρευση με το ΚΚΕ για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για την κοινωνία όπου οι πανδημίες θα αντιμετωπίζονται αλλιώς
Το ΚΚΕ από την πρώτη μέρα που ξέσπασε η πανδημία αντιπάλεψε σθεναρά τη λογική της «ατομικής ευθύνης», που συγκάλυπτε τις κυβερνητικές και κρατικές ευθύνες και αντέταξε το «Μένουμε Δυνατοί», δίνοντας ελπίδα και προοπτική εκεί που οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με τις θέσεις και τη στάση τους συντηρούσαν την απελπισία και τον φόβο.
Στήριξε τους αγώνες των υγειονομικών, όλων των εργαζομένων για την υπεράσπιση της ζωής και των εργασιακών τους δικαιωμάτων, ενάντια στην κρατική καταστολή και στην προσπάθεια ενοχοποίησης των λαϊκών κινητοποιήσεων για τη διασπορά του ιού.
Από την αρχή έθεσε ξεκάθαρα την ανάγκη της επίταξης του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, των μεγάλων νοσηλευτικών και διαγνωστικών επιχειρηματικών ομίλων, χωρίς αποζημιώσεις και επιβαρύνσεις των ασφαλιστικών ταμείων και του κρατικού προϋπολογισμού. Διεκδίκησε την πρόσβαση του λαού σε όλες τις ασφαλείς θεραπείες και στα εμβόλια. Απαίτησε τη στελέχωση και ανάπτυξη των ΜΕΘ, των δημόσιων νοσοκομείων με προσωπικό και μέσα για να μην εξελιχθούν σε αυτό που τελικά έγιναν, να είναι δηλαδή μιας νόσου.
Το ΚΚΕ, με δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, με κάθε πρόσφορο τρόπο, επέμεινε πως οι τραγικές συνέπειες της πανδημίας δεν πρέπει να κουκουλώσουν τις συνολικές ανάγκες του λαού σε αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας σε όλα τα επίπεδα. Πρωτοστάτησε, είχε και έχει σταθερό μέτωπο τόσο απέναντι στον σκοταδισμό και τον ανορθολογισμό που πετάει στα σκουπίδια τη συσσωρευμένη επιστημονική γνώση, όσο και απέναντι στη συστημική αντίληψη που παρουσιάζει την επιστήμη ως ουδέτερη και «καθαρή», αποσπασμένη από τις σχέσεις παραγωγής. Η πανδημία από όλες τις πλευρές φανερώνει τον παρασιτισμό και το σάπισμα του συστήματος που ζούμε. Σύστημα που δεν διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται.
Το ΚΚΕ, με τις θέσεις του για την προστασία της υγείας του λαού, θέτει στο επίκεντρο του προβληματισμού τους όρους και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες η Υγεία θα γίνει καθολικό κοινωνικό δικαίωμα που θα παρέχεται σε όλους δωρεάν, χωρίς διακρίσεις και θα πάψει να αποτελεί ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.
Η μαζική και σχεδιασμένη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προκύπτουν από την ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης για την προάσπιση της υγείας του λαού θα γίνει όταν θα σταματήσει η εργατική δύναμη να είναι εμπόρευμα, άρα θα σταματήσουν και τα μέσα για την προαγωγή και αποκατάστασή της να είναι και αυτά εμπορεύματα (υποδομές, μέσα, θεραπείες, φάρμακα, εμβόλια κ.ά.).
Η σοσιαλιστική οργάνωση της οικονομίας μπορεί να εξασφαλίσει αυτήν την προοπτική, για την οποία το Κόμμα μας αταλάντευτα παλεύει και σε αυτόν τον δρόμο καλεί σε αγωνιστική συμπόρευση και άλλους ανθρώπους που δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση, που προβληματίζονται, αγανακτούν και δεν περιμένουν κανέναν «σωτήρα» να τους «σώσει» πάνω και έξω από τη δική τους συμμετοχή και δράση στην ταξική πάλη, δυναμώνοντας τις προϋποθέσεις για την ανατροπή.
Κομματική Οργάνωση Υγείας του ΚΚΕ
Κ.Ο. ΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ Ανακοίνωση για τα δύο χρόνια πανδημίας
