Δεν υποστέλλουμε τη σημαία της απεργίας– αποχής!
Το Σάββατο 16/10, ενώ τα βλέμματα και οι αγωνίες των χιλιάδων εκπαιδευτικών ήταν στραμμένα πάνω από τη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ, παίχτηκε η τελική πράξη της υπονόμευσης και του ξεπουλήματος της απεργίας – αποχής, του μεγαλειώδους αγώνα που έδωσε ο κλάδος με μαζικότητα ενάντια στην αξιολόγηση και την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Με πολιτική απόφαση των συνδικαλιστικών δυνάμεων των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ, που υπαγορεύτηκε ευθέως από τους πολιτικούς τους φορείς, την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, έκλεισε βάναυσα η απεργία – αποχή, παρά την εκφρασμένη βούληση του κλάδου όπως αποτυπώθηκε στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων, αφήνοντας μετέωρους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς και το μεγαλειώδη αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Η απόφαση αυτή έρχεται μάλιστα μόλις λίγες ημέρες μετά τη μεγάλη 24ωρη απεργία στις 11 Οκτωβρίου στην οποία συμμετείχαν μαζικά πάνω από 100.000 δάσκαλοι και καθηγητές, πλημμυρίζοντας τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλων των πόλεων. Οι δυνάμεις αυτές αφού διαπίστωσαν πως η αναπαραγωγή της κυβερνητικής επιχείρησης φόβου και τρόμου, οι απειλές για πειθαρχικά, διώξεις, απολύσεις κλπ δεν βρήκαν έδαφος μέσα στο μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, ανέλαβαν το βρώμικο έργο να ξεπουλήσουν ανοιχτά την απεργία – αποχή, υποδεικνύοντας θρασύτατα σε εκπροσώπους συγκεκριμένων ΕΛΜΕ να την καταψηφίσουν παρά την αντίθετη απόφαση των σωματείων τους, όπως μάλιστα καταγράφηκε και στα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων.
Δεν αποτελεί έκπληξη για τον κλάδο η πολιτική στάση της φιλοκυβερνητικής ΔΑΚΕ η οποία όλο αυτό το διάστημα βρέθηκε απέναντι στην απεργία – αποχή, επαναλαμβάνοντας μονότονα τόσο την υποστήριξή της στην κυβερνητική πολιτική και την αξιολόγηση, όσο και τα τρομοκρατικά σενάρια για πειθαρχικά και απολύσεις. Ούτε βέβαια είναι έκπληξη η στάση της ΠΕΚ που είχε ταυτόσημη πολιτική τοποθέτηση επενδυμένη με πιο ήπιο προφίλ.
Είναι όμως εξοργιστική και προκλητική η στάση των ΣΥΝΕΚ οι οποίοι μέχρι χθες μιλούσαν – τάχα – στο όνομα της αγωνιστικής ενότητας του κλάδου και του «ανένδοτου αγώνα» για να μην εφαρμοστεί η αξιολόγηση. Και τώρα μπροστά στα δύσκολα ως άλλοι «Εφιάλτες», υπονόμευσαν την απεργία – αποχή, την συκοφάντησαν, εξαπέλυσαν τρομοκρατία πανομοιότυπη με αυτή της ΔΑΚΕ και στο τέλος την ξεπούλησαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια δεκάδων προέδρων και εκπροσώπων ΕΛΜΕ στη Γενική Συνέλευση της 16ης Οκτώβρη και ολόκληρου του εκπαιδευτικού κινήματος. Για μια ακόμα φορά η παράταξη των ΣΥΝΕΚ ξέπλυνε την κυβερνητική πολιτική, βγάζοντάς την από το αδιέξοδο. Δικαίωσαν τόσο την προσφυγή του ΥΠΑΙΘ στα δικαστήρια όσο και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης που επιχειρεί η κυβέρνηση, βάζοντας στο στόχαστρο τώρα το εκπαιδευτικό κίνημα.
Καθόλου τυχαία, η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως τον Μάη του 2013. Οι «όροι και οι προϋποθέσεις» εκείνης της περιόδου μετατράπηκαν τώρα «νομιμότητα και απολύσεις» από τους κήρυκες του τρόμου, τις παρατάξεις των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ και τους εκπροσώπους τους. Έγιναν το όχημα για να ξεπουληθεί βίαια ένας μεγαλειώδης αγώνας πολλών δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών, που ξεπέρασε τα όρια μιας ανέξοδης διαμαρτυρίας όπως θα εύχονταν οι ΣΥΝΕΚ, που αμφισβήτησε την κυβερνητική καταστολή και την τρομοκρατία που αναπαρήγαγαν τα (φιλό)κυβερνητικά φερέφωνα. Τώρα, έπειτα από το κολοσσιαίο ξεπούλημα της απεργίας – αποχής οι δυνάμεις αυτές ετοιμάζονται να στοιχίσουν τους δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους σε ομάδες εργασίας, να προτείνουν στους Σ/Δ να υιοθετήσουν έτοιμες φόρμες και κείμενα αποτίμησης «φασόν», σκορπώντας μια νέα αυταπάτη πως έτσι θα απονομιμοποιήσουν τάχα την αξιολόγηση.
Το μαζικό ρεύμα της απεργίας – αποχής ενάντια στην αξιολόγηση, η μεγαλειώδης απεργία των 100.000 εκπαιδευτικών στις 11/10, το πανεκπαιδευτικό ποτάμι που αμφισβητεί την αντιεκπαιδευτική πολιτική, φωτίζουν το δρόμο που πρέπει να διαβούμε. Οι προσπάθειες των επικυρίαρχων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ) και των συνδικαλιστικών τους παρατρεχάμενων (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) να φιμώσουν το εκπαιδευτικό κίνημα και να επιβάλλουν γενικό σιωπητήριο, θα πέσουν στο κενό. Δεν υποστέλλουμε τη σημαία του αγώνα! Οι δεκάδες ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που, παρά την υπονόμευση και το ξεπούλημα, επιμένουν να υπερασπίζουν την απεργία – αποχή, αποτελούν μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη. Αυτό το αγωνιστικό μέτωπο των πρωτοβάθμιων σωματείων πρέπει να διευρυνθεί σε αντιπαράθεση με της δυνάμεις της υποταγής και της συνθηκολόγησης.
– Να πραγματοποιηθούν τώρα έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις ΕΛΜΕ, αποφασίζοντας τη συνέχιση της απεργίας – αποχής!
– Να πραγματοποιηθεί άμεσα νέα Γενική Συνέλευση των Προέδρων το αργότερο ως το Σάββατο 23 Οκτώβρη!
– Να συντονίσουν τη δράση τους οι ΕΛΜΕ, ενισχύοντας το μέτωπο της απεργίας – αποχής!
– Ανυποχώρητα και αταλάντευτα να συνεχίσουμε τη μάχη ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, για την υπεράσπιση του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου!
Συνάδελφοι ψηλά το κεφάλι!
ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ ξεπούλησαν τον αγώνα των εκπαιδευτικών!
