Χρήστος Γκόκα – ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου για τον Εθνικό Μηχανισμό Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης «Θεοφάνης Ερμής Θεοχαρόπουλος»
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής Άρτας, κ. Χρήστος Γκόκας, στην Ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου για τη σύσταση του Εθνικού Μηχανισμού Εναέριας Έρευνας και Διάσωσης «Θεοφάνης Ερμής Θεοχαρόπουλος» αναφέρθηκε κατ’ αρχάς στο χρονικό του δυστυχήματος, κατά το οποίο ο Ερμής Θεοχαρόπουλος, αθλητής αγωνιστικής αναρρίχησης , έχασε με τραγικό τρόπο τη ζωή του σε μια χαράδρα στα Τζουμέρκα της Άρτας, στις 30 Ιανουαρίου 2022, επισημαίνοντας ότι το δυστύχημα αυτό, ανέδειξε σε όλο του το μέγεθος την οδυνηρή έλλειψη Μηχανισμού Εναέριας Διάσωσης στη χώρα μας.
Ειδικότερα, ανέφερε ότι ήταν οι γονείς του Ερμή, πρώτοι και πρώτα απ’ όλους που μίλησαν, για τη δικαίωση του παιδιού τους, μέσα από τη δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού μηχανισμού εναέριας έρευνας και διάσωσης στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι είναι ευθύνη και χρέος όλων μας, να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του Θεοφάνη-Ερμή Θεοχαρόπουλου, και να τον τιμήσουμε, στηρίζοντας τον αγώνα των γονέων του, αλλά και δίνοντας το όνομά του στο μηχανισμό Ορεινής Διάσωσης που πρέπει να δημιουργηθεί.
Σημείωσε δε, ότι η Πολιτεία, οφείλει να διαθέσει για τους αθλητές αναρρίχησης, τους ορειβάτες, για τον εναλλακτικό τουρισμό, αλλά και για όλους τους πολίτες που ζουν σε ορεινές, απομακρυσμένες, δυσπρόσιτες και δύσβατες περιοχές, ένα μηχανισμό ολοκληρωμένο, σύγχρονο και άμεσα συνδεδεμένο με όλους τους άλλους εμπλεκόμενους μηχανισμούς, την Πολιτική Προστασία, την Πυροσβεστική, την Πολεμική Αεροπορία, το ΕΚΑΒ, αλλά και τις Υγειονομικές Μονάδες της χώρας. Ο Μηχανισμός αυτός πρέπει να παρέχει τα ίδια υψηλά επίπεδα υπηρεσιών, σε όλες τις Περιφέρειες, όπως στις Ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στις Άλπεις και την Ελβετία.
Στη συνέχεια, επεσήμανε ότι πρόκειται για ένα θέμα που δεν προσφέρεται για κομματική αντιπαράθεση, αλλά ούτε όμως για πολιτική εκμετάλλευση, ούτε για επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις. Σημείωσε δε, ότι η Κυβέρνηση δεν απέφυγε τον πειρασμό να καλύψει τις δικές της επικοινωνιακές και προεκλογικές ανάγκες, μέσα από αυτό το θέμα.
Επίσης τόνισε ότι παρά τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εναέριας έρευνας και διάσωσης, κατατέθηκε ένα Νομοσχέδιο με ασαφείς και προχειρογραμμένες διατάξεις που παραπέμπουν στην έκδοση πολλών ΚΥΑ και Π.Δ. για την εξειδίκευση και τη διευθέτηση ουσιαστικών ζητημάτων, και περισσότερο μοιάζει με Έκθεση Ιδεών. Η Κυβέρνηση , όπως ανέφερε, με το συνοπτικό και γενικόλογο κείμενο προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες του συμβολισμού του θέματος, την ηθική πλευρά και διάσταση του χρέους και του σεβασμού που αναλογεί, από την πλευρά της Πολιτείας.
Επιπρόσθετα, ανέφερε επίσης, ότι το πλαίσιο εφαρμογής του Νομοσχεδίου δεν είναι ολοκληρωμένο, αντίθετα θα διαμορφωθεί στη συνέχεια, αλλά και θα υλοποιηθεί σε βάθος πενταετίας, χωρίς να ξαναπεράσει από τη Βουλή, και χαρακτηριστικά τόνισε “Αφ’ ενός, ψηφίζουμε το αυτονόητο, αφετέρου όμως ζητείται από τη Βουλή λευκή εξουσιοδότηση για όλα τα άλλα. Δεν είναι ούτε ολοκληρωμένη ούτε η πιο σοβαρή και υπεύθυνη νομοθετική πρωτοβουλία που θα μπορούσαμε να έχουμε. Αρκεί μια θετική φαινομενικά νομοθετική πρωτοβουλία, όταν δεν διασφαλίζεται και δεν εξειδικεύεται το πλαίσιο συνεργασίας του νέου αυτού μηχανισμού, με τους υφιστάμενους λοιπούς μηχανισμούς επίγειας και εναέριας διάσωσης κρατικούς και εθελοντικούς και ιδιαίτερα με το ΕΚΑΒ και την Πυροσβεστική; Γιατί να μην έχουμε σήμερα εδώ ένα ολοκληρωμένο Νομοσχέδιο, αντιγράφοντας και προσαρμόζοντας στην Ελληνική πραγματικότητα ένα δοκιμασμένο μοντέλο, πχ αυτό της Ελβετίας…”
Αναφερόμενος στα επιμέρους σημεία του Νομοσχεδίου σημείωσε οτι η άμεση λύση, για σύναψη συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης με εναέρια ιδιωτικά μέσα και προσωπικό, και την ανάλογη μίσθωση και αμοιβή, είναι μεν αναγκαία, αλλά θα πρέπει το πρόβλημα αυτό να αντιμετωπισθεί και να μην φθάσουμε στο “ήρθε για να μείνει”.
Επίσης, τόνισε ότι δεν δίνονται απαντήσεις για τις ελάχιστες υπηρεσιακές απαιτήσεις, το αναγκαίο προσωπικό, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής, τις δαπάνες και τις πηγές χρηματοδότησης, αλλά και τη διασφάλιση της διαφάνειας.
Επί πλέον έδωσε και μια άλλη διάσταση στη σημασία αυτού του Μηχανισμού σημειώνοντας“..Είναι θέμα ζωής πάνω απ’ όλα, που έχει την ύψιστη αξία, αλλά ένα τέτοιο μοντέλο, συμβάλει και στη συνολικότερη ανάπτυξη, ορεινών και μειονεκτικών περιοχών σε πολλούς τομείς, (τουρισμού, ορειβασίας, εναλλακτικού τουρισμού, αθλητικών δραστηριοτήτων) και συνδέεται με την κοινωνική ζωή των κατοίκων σ’ αυτές τις περιοχές…”
Καταλήγοντας αναφέρθηκε στο ζήτημα των Βάσεων Ετοιμότητας/ Επιφυλακής που θα πρέπει να επιτρέπουν την άνετη και χωρίς προβλήματα λειτουργία των πτητικών μέσων, να είναι ανεξάρτητες και να παρέχουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο πρόσβασης σε όλα τα σημεία, με τις καλύτερες συνθήκες λειτουργίας.
Ζήτησε να ακουστούν οι ειδικοί και να γίνει ξανά συζήτηση στη Βουλή για τις θέσεις των βάσεων, τονίζοντας ότι οι μόνιμες θέσεις δεν πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαγκωνισμών και πιέσεων τοπικών παραγόντων, αλλά ορθής και τεκμηριωμένης μελέτης, αξιολόγησης και τελικής επιλογής.
Κλείνοντας υπογράμμισε ότι είναι ευθύνη της Κυβέρνησης, που έχει αυτή τη δυνατότητα, να μην χαθεί η ευκαιρία να διαμορφωθεί από κοινού, ένα πλαίσιο για την έρευνα και τη διάσωση στη χώρα μας, εφάμιλλο των ανεπτυγμένων σ’ αυτό τον τομέα χωρών.