Ζήτησε συνοδεία περιπολικού κατά την έξοδο από το αστυνομικό τμήμα.
Είχε βρει το θάρρος να καταγγείλει τον κακοποιητή της.
Μίλησε.
Αν είχε μηνύσει στο παρελθόν για ξυλοδαρμό. Οι αρχές είχαν γνώση της υπόθεσης.
Δεν έκαναν το παραμικρό.
Ήταν στο αστυνομικό τμήμα για να βρει προστασία άλλη μια φορά.
Την μαχαίρωσε και την σκότωσε δίπλα στην σκοπιά, στην έξοδο του αστυνομικού τμήματος.
Μια 28χρονη κοπέλα είναι νεκρή από το χέρι του πρώην συντρόφου της γιατί εκεί που όφειλαν να της προσφέρουν προστασία, επέλεξαν να αδιαφορήσουν.
122% αύξηση στις δολοφονίες με έμφυλα κίνητρα το διάστημα 2019-2023.
Δεν ήταν η κακιά στιγμή.
Είναι γυναικοκτονία.
Άλλη μια γυναικοκτονία με τις πλάτες των κρατικών αρχών.
Κι αν ακόμα συζητάμε για τη νομική κατοχύρωση του όρου, είναι γιατί σε αυτά τα ταπεινά ένστικτα που οπλίζουν τα χέρια των γυναικοκτόνων, κάποιοι επιλέγουν να επενδύουν για πολιτικό όφελος.
Ζούμε μέσα σε ταινία τρόμου που δεν τελειώνει ποτέ.
Αγλαΐα Νάτσικα
Καθηγήτρια Μουσικής
Μέλος Μεταβατικού Πανελλαδικού
Συντονιστικού
Νέας Αριστεράς