2019- εκατό χρόνια από τη γενοκτονία των Ποντίων.

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.
Μεγάλη είναι η και πρέπει να είναι η τιμή και απότιση φόρου τιμής στον πολύπαθο ποντιακό λαό που κατάφερε να ριζώσει σε νέες πατρίδες , να διαφυλάξει τον αρχαιότατο πολιτισμό και γλώσσα του τα ήθη του από διώξεις που ξεπερνά κάθε βαρβαρότητα και απανθρωπιά. Έτσι το 2019 αφιερώνεται σ΄αυτόν τον λαό, μνήμες που πρέπει όχι μόνο κάπως να κρατάμε ζωντανές αλλά ακόμη περισσότερο και να μας διδάσκουν κάτι, ή έστω να μας ψιθυρίζουν. Κι όμως….Καμιά σχεδόν μεγάλης κυκλοφορίας αθηναϊκή εφημερίδα δεν το συμπεριέλαβε στις φετινές επετείους. Και είναι πολλές-Ειδικότερα, «Οι Επέτειοι του 2019» εξερευνούν:
τα 40 χρόνια από την απονομή του Νόμπελ στον Ελύτη,
τα 10 χρόνια από τον θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη,
τα 400 χρόνια από την πρώτη άφιξη σκλάβων στις ΗΠΑ,
τα 10 χρόνια από την ορκωμοσία του Ομπάμα ως προέδρου των ΗΠΑ,
τα 500 χρόνια από τον θάνατο του «αναγεννησιακού ανθρώπου» Λεονάρντο Ντα Βίντσι,
100 χρόνια από τη γέννηση του Μανόλη Ανδρόνιου, του αρχαιολόγου που «ανέτρεψε» την ιστορία της Μακεδονίας,
30 χρόνια από την εξέγερση στην Τιανανμέν,
20 χρόνια από την ΝΑΤΟϊκή εκστρατεία εναντίον της Σερβίας,
30 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη,
100 χρόνια από την ίδρυση του ναζιστικού και φασιστικού κόμματος, αλλά και από το ιδρυτικό συνέδριο της Τρίτης Διεθνούς,
100 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου,
400 χρόνια από την «αφύπνιση» του Καρτέσιου,
100 χρόνια από την Ίδρυση του Σχολείου Τεχνών Μπάουχαους,
200 χρόνια από τη γέννηση της Κλάρα Σούμαν,
100 χρόνια από τη γέννηση του Μάριου Πλωρίτη,
100 χρόνια από τη γέννηση της μυθικής πρίμα μπαλαρίνας Μαρκότ Φοντέιν,
50 χρόνια από το Γούντστοκ,
50 χρόνια από την ανέγερση του πρώτου ουρανοξύστη της Αθήνας, του Πύργου Αθηνών,
20 χρόνια από τον φονικό σεισμό της Πάρνηθας,
70 χρόνια από τη γέννηση της Μέριλ Στριπ και του Ρίτσαρντ Γκιρ…. Ας θυμηθούμε και τους δικούς μας Πόντιους, τους σημερινούς μας συμπολίτες και συνοδοιπόρους….Παραθέτω αποσπάσματα της Παναγιώτας Ιωακειμίδου που είναι εκπαιδευτικός και ασχολείται διεξοδικά με θέματα που αφορούν την ιστορία και τον πολιτισμό του Ποντιακού Ελληνισμού.
…. Όσοι άντεξαν έφταναν στα κέντρα συγκέντρωσης της Τοκάτης,της Κάβζας,της Αμάσειας και της Ερπαά. Στους τόπους συγκέντρωσης τους περίμεναν νέες ταλαιπωρίες και βάσανα.Τους έβαζαν μέσα σε λουτρώνες όλους μαζί και όταν έβγαιναν ζεστοί και αχνιστοί,περίμεναν μέσα στο παγερό ψύχος τα ρούχα τους και τους γιατρούς.Ρούχα και γιατροί αργούσαν επίτηδες.Το αποτέλεσμα ήταν να αρρωσταίνουν από το κρύο.Τους πήγαιναν στο Νοσοκομείο,από το οποίο βέβαια δεν έβγαιναν ποτέ,παρά μόνον νεκροί.

Η μέθοδος του «λουτρού» είναι μια από τις μεθόδους της λεγόμενης Λευκής Γενοκτονίας.Η μέθοδος αυτή επαναλαμβανόταν και στους επόμενους σταθμούς μέχρις ότου πέθαιναν όλοι.Ήταν μια ασφαλής μέθοδος.Με αυτόν τον τρόπο εκτοπίστηκαν τα τρία τέταρτα της επαρχίας Ροδοπόλεως, ολόκληρη η επαρχία Χαλδείας,ολόκληρη η επαρχία Κολωνίας (στην οποία ανήκει και το Επές με τα 18 χωριά του),οι επαρχίες Αμάσειας και Νεοκαισάρειας σε βάθος εβδομήντα χιλιομέτρων. Τα πτώματα απαγορεύονταν να θάβονται και έμεναν βορά στα σκυλιά και τα όρνεα. Οι εκτοπισμοί απλώνονται σε όλο τον Πόντο.Οι κάτοικοι της Τρίπολης εκτοπίζονται 16 Νοεμβρίου του 1916,της Σαμψούντας 26 Δεκεμβρίου,3 Ιανουαρίου 1917 της Πάφρας,της Τραπεζούντας 4 Φεβρουαρίου 1917,της Σινώπης 23 Ιουνίου 1917.Το τέλος του Α΄Παγκοσμίου πολέμου βρίσκει τους Έλληνες του Πόντου αποδεκατισμένους….Μετά την αποχώρηση των Ρώσων από την Τραπεζούντα το 1918 και την υπογραφή της συνθήκης του Μούδρου,όσοι εξόριστοι επέζησαν,επέστρεψαν στα σπίτια τους. Στην πρώτη αυτή φάση εκτοπίστηκαν 258674 χιλιάδες Πόντιοι.Από αυτούς χάθηκαν το 60-70% από τις γεωργικές περιοχές και 40-60% από τις πόλεις.Αυτοί διαθέτοντας περισσότερα χρήματα εξαγόραζαν τη ζωή τους… Μετά τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και την ανακωχή του Μούδρου τον Οκτώβριο του 1918 όλοι οι επιζήσαντες εκτοπισμένοι επιστρέφουν στις εστίες τους. Πίστεψαν ότι τελείωσαν πια τα βάσανα τους και αρχίζει μια νέα ειρηνική περίοδος. Δεν φαντάζονταν σε καμιά περίπτωση ότι πολύ σύντομα θα τα χάσουν όλα. Η μεγάλη νίκη των συμμάχων αναπτέρωσε τις ελπίδες τους ότι ήρθε επιτέλους η πολυπόθητη ώρα της δικαίωσης και της ελευθερίας τους. Μετά τη συνθήκη του Μούδρου έχουν την προστασία του κράτους και συνεχίζουν την ειρηνική τους ζωή.Οι μητροπολίτες,οι οποίοι είχαν απομακρυνθεί με βία,επανέρχονται στις μητροπόλεις τους.Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γερμανός Καραβαγγέλης.Όλα έδειχναν ότι το μέλλον είναι πολύ αισιόδοξο για τους Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1919 ο Κεμάλ σχηματίζει κυβέρνηση στην Άγκυρα,αντίθετη στον Σουλτάνο,τον οποίον θεωρεί υποχείριο των Αγγλογάλλων.
Τον Απρίλιο του 1920 αυτοανακηρύσσεται πρόεδρος και αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων και κηρύσσει αγώνα εναντίον του ελληνικού στρατού, που εν τω μεταξύ προελαύνει στη Μικρά Ασία.
Ξεκινούν νέες εκτοπίσεις,χειρότερες από τις πρώτες…H δεύτερη και πιο απάνθρωπη φάση της γενοκτονίας εξυφάνθηκε στη μεγάλη εθνοσυνέλευση της Άγκυρας τον Μάιο του 1922.Αποφασίστηκε η ολική εξολόθρευση των Ελλήνων του Πόντου,όσοι είχαν απομείνει από αυτούς.Τα μεσάνυχτα στις 25 Μαΐου του 1922 άρχισε η εφαρμογή του σχεδίου….
Ο δήμος Αρταίων θα τιμήσει τους Ποντίους και τους αγώνες του έχοντας ξεκινήσει ήδη τις ετοιμασίες του για το 2019 και κορυφώνοντάς τις τον Μάιο όπου θα είναι όλος ο μήνας αφιερωμένος στην Ποντιακή γενοκτονία και είναι γενοκτονία και είναι εθνικό μας ζήτημα.