Των γιορτών μας…

Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου.
Ζούμε σε μια πανέμορφη πόλη με τόσα αγαθά που δυστυχώς συνηθίσαμε να τα θεωρούμε ως αυτονόητα και γι΄αυτό εξέπεσαν του οπτικού μας και συναισθηματικού μας πεδίου. Ζούμε σε μια ευλογημένη περιοχή περισσότερο από καμία άλλη με τέτοιο μεγαλειώδη πλούτο φύσης και αγαθών που δε μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νούς. Γεφύρια, κάμπος, βουνά, αρχαιότητες, κάστρα, όμως πάνω απ΄όλα, το μέτρο είναι ο άνθρωπος που βγαίνει και περπατά καθημερινά στην πόλη του και παρατηρεί, παρακολουθεί, εργάζεται και ζεί σ΄αυτήν, της προσφέρει και του προσφέρει. Είναι η κατεκτημένη και βιωμένη πραγματικότητά μας που κανένας εισαγόμενος ή εξαγόμενος της τάξης του Αρτινού εκ Κολωνακίου ή άλλης ποιότητας και ποσότητας δεν μπορεί να περιγράψει από κανένα εξωτερικό καφέ γιατί θα είναι αναληθής κάθε μια περιγραφή του και αγωνία τουμη ρεαλιστική. Όπως και κάθε ψυχαναγκασμός αγάπης και φιλανθρωπίας, που θέλουν κάποιοι να μας πείσουν πως αγαπούν τόσο πολύ τον τόπο τους ή καμιά φορά και τους δίπλα τόπους που τους μεταρέπουν σε προσωπικά έργα πάσης μορφής προς πώληση και κατανάλωση συνήθως κακέκτυπη και αντιαισθητική γιατί περιέχει μόνο το προς «πώληση». Και δεν μας πείθει. Όπως δεν μας πείθει και κάθε μεγάλη ή μικρή αμπελοφιλοσοφία που βγαίνει από τα τσίπουρα και τις τοπικές καφετέριες όσο κι αν έχουμε πειστεί πως εκεί ζυμώνεται τελικά η «λαϊκή εκλογική βούληση». Μεγάλο πράγμα το καφενείο και ο καφενόβιος στο χωριό. Υπάρχει όμως και άλλη μια πλευρά της πόλης, εκεί που δε φωτίζεται, εκεί που οι δρόμοι είναι στενοί και σκοτεινοί όπως και οι ζωές όπως και οι ανάγκες και γι΄αυτό μένουν στο σκοτάδι. Από την άλλη κανένας αγώνας δε γίνεται μόνο με λόγια και υποσχέσεις παρά μόνο με την λογική των λωτοφάγων και την αργή κίνηση των γραφειοκρατών που όσο κερδίζουν χρόνο, τόσο ο κάθε Καρυωτάκης θα αυτοκτονεί σκοτεινός στις ακρογιαλιές της πατρίδας του. Γιατί πατρίδα δεν είναι ούτε μόνο η φωταγωγημένη περιοχή αλλά και ο σκοτεινός τόπος. Καλό είναι να τον γνωρίζουμε κι αυτόν. Εμείς ευχόμαστε φως και δράση, μια αλλαγή που ελπίζουμε κάποτε να έρθει, αρκεί να μην ξεκινήσει απο την σκοτεινή πηγή της αγανάκτησης εάν κι αυτή ξυπνήσει ποτέ. Καλές γιορτές με φως και αγάπη, υγεία και δημιουργία.