«Το σπίτι στο Ρίβερτον» Κ.Μόρτον Εκδόσεις Λιβάνης 2019 σελ.606
21 Ιουνίου 1924 ,θερινό ηλιοστάσιο, στο σπίτι στο Ρίβερτον,ένα ανερχόμενο αστέρι της αγγλικής ποίησης ,ο Ρόμπιν, αυτοκτονεί με όπλο ,στις όχθες μιας σκοτεινής λίμνης στη διάρκεια ενός τεράστιου κοσμικού πάρτι. Το σπίτι αυτό ήταν ένα επιβλητικό αρχοντικό της αγγλικής επαρχίας. Όπλα και πάρτι δεν κάνουν καλό συνδυασμό.
Μοναδικοί αυτόπτες μάρτυρες είναι δύο πανέμορφες αδελφές η Χάνα και η ΈμελινΧάρτφορντπου δεν ξαναμίλησαν ποτέ η μία στην άλλη. Η μία είναι η μνηστή του Ρόμπιν, η άλλη φημολογείται πως είναι η ερωμένη του.
Έγιναν όμως έτσι τα πράγματα ;
Ήταν αυτοκτονία ή δολοφονία ;
Υπάρχει κάποιο μυστικό που δεν το ξέρει κανείς ;
Ποια ήταν η αλήθεια ;
Είναι μια τρομερά ρομαντική και συγκλονιστική ιστορία.
Μετά από πολλά χρόνια , το 1999 , η αμερικανίδα σκηνοθέτρια Ούρσουλα Ράιαν, θέλει να γυρίσει ταινία, αυτή την τρομερή ιστορία. Σχεδιάζει να ξαναφέρει όλους τους πεθαμένους πίσω στη ζωή και ήταν τόσο παθιασμένη με αυτή την ιστορία. Θα στείλει επιστολή ,στην ενενηνταοχτάχρονηΓκρέιςΜπράντλι, η οποία τότε ήταν δεκατεσσάρων χρονών και ήταν καμαριέρα και υπηρέτρια στο σπίτι στο Ρίβερτον. Θέλει να την συναντήσει και να θυμηθεί αυτό το περιστατικό και να διηγηθεί κάποιες λεπτομέρειες.Να επιστρέψει στο παρελθόν .
Η συνάντηση γίνεται.
Η Γκρέις βρίσκεται και πάλι στο 1924 στο σπίτι στο Ρίβερτον. Αναμνήσεις που μοιάζουν σκοροφαγωμένες , ανακαλύπτονται ότι εκείνες του μακρινού παρελθόντος διατηρούνται διαυγείς και ολοζώντανες. Υπήρχαν λαμπερές αναμνήσεις μέσα στις ζοφερές. Τον τελευταίο καιρό την Γκρέιςεπισκέπτονται συχνά αυτά τα φαντάσματα.
Το κινηματογραφικό ιστορικό σκηνικό της Ούρσουλα είναι έτοιμο να το δει και να το εγκρίνει η ηλικιωμένη Γκρέις.Είναι τέλειο.Όμως κάτι έλειπε. Το κάθε τι είναι στην θέση του , εκτός από την οικογένεια: την Χάνα, την Έμελιν, τον Τέντι, τον λόρδο Άσμπερτ, τον κύριο Χάμιλτον, την κυρία Τάουνσεντ, τον Ρόμπιν.
Η Γκρέις άρα ήξερε την αλήθεια ;
Τώρα αρχίζει το βάρος των μακρινών αναμνήσεων και των φυλαγμένων μυστικών. Η σύγκρουση του παρελθόντος με το παρόν. Υπήρχε μέσα στην Γκρέις ένα κομμάτι του σπιτιού αυτού, που δεν έφυγε ποτέ.
-Σε γυρίζω πίσω , είπε η Ούρσουλα στην Γκρέις.Δε χρειάζεται να ξαναπάς εκεί.
Χαμογέλασε και αφέθηκε η Γκρέις.
Πολύ αργά , ήταν ήδη πίσω.Είχε γυρίσει…
Τα φαντάσματα γυρνούν.
…Ακούγεται ένας τρομερός θόρυβος και ξυπνάει την δεκατετράχρονη Γκρέις. Ήταν η πιστολιά. Στη λίμνη του αρχοντικού Ρίβερτον , μπροστά στα μάτια δύο πανέμορφων αδελφών, ο ΡόμπιΧάντερ , βετεράνος του πολέμου και ποιητής , δίνει τέλος στη ζωή του.
Η Γκρέις ξέρει βέβαια , ότι δεν είναι αυτό πού συνέβη στην πραγματικότητα…
Ο χρόνος πάγωσε.
Οι δύο γωνίες του τριγώνου , χωρίς την τρίτη να τις συνδέει, είχαν απομακρυνθεί.Το λάστιχο είχε τεντωθεί στα όρια της αντοχής του.
Οι δύο γωνίες συγκρούστηκαν βίαια,μια πρόσκρουση αίματος, αφοσίωση και ολέθρου.
…σκόπευσε και πάτησε την σκανδάλη…
Στο « Σπίτι στο Ρίβερτον» υπάρχουν ευρήματα γκόθικ λογοτεχνίας : το στοίχειμα του παρόντος από το παρελθόν, η εμμονή σε οικογενειακά μυστικά , η ανάδυση των απωθημένων, ο κεντρικός ρόλος της κληρονομιάς ( υλικής, ψυχολογικής και σωματικής), τα στοιχειωμένα σπίτια (κυρίως με τη μεταφορική έννοια), η καχυποψία έναντι νέων τεχνολογικών επιτευγμάτων και μεθόδων, ο εγκλωβισμός των γυναικών (σωματικός ή κοινωνικός) και η κλειστοφοβία που προκαλεί , ο διττός ρόλος των χαρακτήρων, η αναξιοπιστία της μνήμης και η μεροληπτική φύση της Ιστορίας, το μυστηριώδες και το αόρατο , οι εξομολογητικές αφηγήσεις και τα εγκιβωτισμένα κείμενα…
Ένα σπίτι στον λαβύρινθο του χρόνου , απ΄ όπου μόνο με παλίντροπες κινήσεις ανάμεσα στη μνήμη και τη λήθη μπορείς να βγεις.
Το σπίτι. Οιονεί μετέωρο.Κασέλες με κρυμμένα μυστικά , να τα σκαλίζεις.Νεύματα και σκιές να θησαυρίζονται. Τα αδέλφια μακριά.
Εμείς οι διψασμένοι αναγνώστες , σχοινοβάτες, θαρρείς, όλοι μας ανάμεσα στο φανερό και τ΄ αφανέρωτο με τη μνήμη να μοιράζει τα χαρτιά της στα κρυφά…
Μια ιστορία αγάπης , μυστηρίου και θαμμένων μυστικών που έρχονται στο φως.
Η Κέιτ Μόρτον μεγάλωσε στα βουνά του νοτιοανατολικού Κουίνσλαντ, στην Αυστραλία, και ζει με τον σύζυγό της και τους τρεις μικρούς γιους τους στο Μπρίσμπεϊν. Έχει σπουδάσει Δραματική Τέχνη και Αγγλική Φιλολογία, με ειδίκευση στο δράμα του 19ου αιώνα και τα σύγχρονα γοτθικά μυθιστορήματα. Τα έργα της « Όταν Σκόρπισε η Ομίχλη», «Σαν Παραμύθι», «Μακρινές Ώρες» και «Κρυφή Ζωή» έγιναν διεθνή bestsellers. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 33 γλώσσες, κυκλοφορούν σε 38 χώρες και οι πωλήσεις τους ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Άλλο έργο της « Το Σπίτι της Λίμνης».
Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς