Τοποθέτηση της Περιφερειακής Συμβούλου Άρτας, Ράνιας Γκίζας στη συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου, σχετικά με την κατασκευή πλωτού φωτοβολταϊκού πάρκου στην τεχνητή λίμνη Πουρναρίου
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όλοι μας είμαστε θετικοί στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αλλά –και σ’ αυτό πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι μας- με σεβασμό στο περιβάλλον, στην αειφόρο και ισόρροπη ανάπτυξη και στις τοπικές κοινωνίες φυσικά.
Το εν λόγω έργο μόνο κακό θα επιφέρει στην περιοχή μας. Το γιατί το εξήγησαν εκτενέστατα οι ειδικοί. Και για αυτό είμαστε κάθετα αντίθετοι. Μια τόσο ευρεία κάλυψη της λίμνης, σε μια έκταση περίπου ίση με τη μισή έκταση της πόλης της Άρτας, από φωτοβολταϊκά σώματα, αυτόματα υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον και επιφέρει αλυσιδωτές αρνητικές συνέπειες στο μικροκλίμα, στην ποιότητα του νερού, στον Άραχθο, στον Αμβρακικό, αλλά και στο φυσικό κάλλος της περιοχής.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι όλοι, μα όλοι οι φορείς της τοπικής κοινωνίας, οι τοπικές κοινότητες, οι Δήμοι που συνορεύουν με τη λίμνη Πουρναρίου, οι σύλλογοι, το Επιμελητήριο, το ΓΕΩΤΕΕ είναι αντίθετοι σε αυτό το έργο. Και πιστεύω ότι από εδώ θα δηλώσουμε ομόφωνα και εμείς την αντίθεσή μας σε αυτό το κατασκεύασμα.
Αυτό που με ανησυχεί, όμως, είναι ότι η κεντρική κυβέρνηση δεν δείχνει να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς της, όσον αφορά το περιβάλλον.
Πρόσφατη απόδειξη η κατάργηση,δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, με απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος, στην Ήπειροεπτά Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, μεταξύ των οποίων και δύοτης Ηπείρου, του Εθνικού Πάρκου Τζουμέρκων, Κοιλάδας Αχελώου, Αγράφων και Μετεώρων, καθώς επίσης και του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου.
Απαξιώνοντας έτσι την τοπική αυτοδιοίκηση, την τοπική επιστημονική κοινότητα και τους παραγωγικούς φορείς των Προστατευόμενων περιοχών, αφαιρώντας τους τη δυνατότητα που είχαν να συμμετέχουν, να διοικούν και να αποφασίζουν για την περιοχή τους, καθώς οι Φορείς Διαχείρισης αποτελούσαν ένα μοντέλο διαχείρισης αποκεντρωμένο και συμμετοχικό.
Και αυτός είναι ο λόγος που είμαι ιδιαίτερα ανήσυχη για την περιοχή μας, που, όπως φαίνεται αποτελεί ένα είδος Ελ Ντοράντο για διάφορους. Είναι άλλο πράγμα η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται και άλλο η βιώσιμη ανάπτυξη, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Και πολύ φοβάμαι ότι ο πραγματικός κυβερνητικός στόχος είναι ο ανεξέλεγκτος έλεγχος από την κυβέρνηση και τους φίλους της των γνωμοδοτήσεων για έργα εντός των προστατευόμενων περιοχών.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα που συζητούμε σήμερα, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει τα έργα ΑΠΕ να αδειοδοτηθούν και να εγκατασταθούν, αφού πρώτα η Πολιτεία ολοκληρώσει το Εθνικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ, με σεβασμό στις τοπικές κοινωνίες και το περιβάλλον. Και όχι με τον άναρχο τρόπο που παρουσιάζονται σήμερα.