Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου και όχι μόνο…
Φεύγοντας το 2018 άλλη μια δύσκολη αλλά και όμορφη χρονιά έρχεται η στιγμή που όλοι κάνουμε έναν απολογισμό. Τι κρατάμε απ΄αυτή τη χρονιά και τι προσμένουμε από το 2019;
Ξεκινούμε ένα αφιέρωμα με σκέψεις , ευχές και προβληματισμούς από πρόσωπα της περιοχής μας, και όχι μόνο, από συγγραφείς και ποιητές από πολιτικούς και καθημερινούς πολίτες για να αποιχαιρετίσουμε όλοι μαζί το 2018 με μια μορφή διαλόγου, συνομιλίας και να περάσουμε μ΄αυτόν τον τρόπο, τη διαλεκτική μας και την σκέψη μας την κρυφή και φανερή στο συμπέρασμά μας πως δεν άνθισαν ματαίως τόσα θαύματα…. ανθίζουν εσαεί. Και θ΄ανθίζουν όσο το φως κάνει τις διαδρομές του επάνω μας και πιο πολύ μέσα μας, όσο γνωρίζουμε τον Άνθρωπο και την πολύπλευρη φύση του και τον αγώνα του για ελευθερία, ζωή και ειρήνη, γνώση και επίγνωση και τελικά με την ελπίδα. Ένα νέο έτος , το 2019, γεμάτο χαρές, υγεία, δημιουργικότητα, ευτυχία ή έτσω ευτυχείς συμπτώσεις και συγκυρίες, πολλή δουλειά και επιμονή για να προκόψει η μεγάλη αυτή άπειρος χώρα, η Ήπειρος, η Ελλάδα να υπάρχει συνάμα και το ευρωπαικό πνεύμα που μπορεί και θα μπορεί θα φωτίζει κάθε σκοτεινή μας πτυχή. Καλή χρονιά σε όλους μας με φως….
Γιάννης Γκολομάζος. Πρόεδρος Εμπορικού Επιμελητηρίου Άρτας.
Σήμερα αφήνοντας πίσω μας μια περίοδο επώδυνης οικονομικής κρίσης για τις επιχειρήσεις, χρειάζεται να ξεκινήσουμε ξανά καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο μεγάλων αλλαγών με στόχο την μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στηριγμένο στις επενδύσεις και στην εξωστρέφεια. Σκοπός μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός πλαισίου το οποίο θα επιτρέπει την αξιοποίηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, των πλεονεκτημάτων και των δυνατοτήτων της κάθε περιοχής. Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της περιοχής μας είναι ο πρωτογενής τομέας. Το 2019 πρέπει να είναι η χρονιά, που όλοι οι φορείς πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να σχεδιάσουν το μέλλον και τις προοπτικές, οι οποίες φαίνονται από όλους τους δείκτες της οικονομίας θετικές. Το Επιμελητήριο θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση . Ένα μεγάλο στοίχημα για το νομό μας το 2019 θα είναι και ο τουρισμός. Όλοι οι υποψήφιοι για τις αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει στα προγράμματα τους να το έχουν σαν ξεχωριστό κεφάλαιο. Υψηλής προτεραιότητας έργο είναι η κατασκευή του Επιχειρηματικού Πάρκου, ενός έργου μεγάλης οικονομικής αξίας, παραγωγικής αναγκαιότητας και επιχειρηματικής σπουδαιότητας για την περιοχή. Η κατασκευή και λειτουργία του Επιχειρηματικού Πάρκου εκτιμάται ότι, μεταξύ άλλων, θα άρει τις ανισότητες ανταγωνισμού, μειώνοντας εντυπωσιακά το λειτουργικό και παραγωγικό κόστος των επιχειρήσεων του Νομού μας και, ταυτόχρονα, θα αμβλύνει τις τυχόν περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις και οχλήσεις. Το 2018 ολοκληρώθηκε η μελέτη σκοπιμότητας-βιωσιμότητας για την κατασκευή του Επιχειρηματικού Πάρκου και το 2019 ελπίζουμε να τελειώσουν και οι υπόλοιπες μελέτες που απαιτούνται για να αρχίσει η κατασκευή του.
2019: Στα χέρια των ανήθικων ελίτ . Χρήστος Μέγας Δημοσιογράφος.
Το 2019 κινδυνεύει να μην είναι ένα νέο έτος. Να είναι πιο παλαιό από το παλιό. Δεν είναι η κατάλληλη 
στιγμή να δείχνει κανείς απαισιόδοξος. Πάνω στην αλλαγή του Χρόνου, εν μέσω εορταστικού κλίματος ο άνθρωπος έχει ανάγκη λίγων καλών στιγμών εν μέσω σοβαρών προσωπικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που βιώνει. Όπως από αρχαιοτάτων χρόνων ο άνθρωπος στην πιο βαθειά νύκτα του χειμώνα άναβε φωτιές προκειμένου να σηματοδοτήσει την Γέννηση, την άνοιξη, το νέο, το χαρμόσυνο. Όμως «επί γης» και κυρίως στην άμοιρη Ελλάδα μας επιβλήθηκε το «σκότος» και ουδείς φαίνεται να νοιάζεται για την «αχτίδα φωτός». Δείτε το κρατικό χρέος που διατηρείται ατάραχο στο ύψος του και προς τούτο θα πληρώνουμε εσαεί από 7 έως 15 δις ευρώ το χρόνο τόκους, αναλογιστείτε τα «κόκκινα δάνεια» που συνεχώς αυξάνονται και τι επιπτώσεις έχει αυτό στην οικογένεια, στην αγορά, στις τράπεζες, δείτε μόνο το αντίδοτο της ανεργίας που είναι η ευέλικτη και ανασφαλής 4ωρη απασχόληση με μισό μισθό ή την φυγή των νέων στο εξωτερικό. Αυτά δεν είναι φυσικά φαινόμενα τα οποία συμβαίνουν κατά μη ελεγχόμενο τρόπο. Πίσω από αυτά τα προβλήματα υπάρχουν οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις. Όπως η ακαταδίωκτη τραπεζική ελίτ, οι λούμπεν επιχειρηματίες με τους fake ισολογισμούς και το ξέπλυμα μαύρου κινέζικου χρήματος για την αρπαγή των κατοικιών στην Αθήνα. Όμως το χειρότερο είναι η απουσία ΗΘΙΚΗΣ. Όπως την ορίζει ο καθένας. Με όποιον αξιακό κώδικα (εάν) έχει. Μια κλειστή ομάδα Μηχανισμών μοιάζει να θέλει να ελέγξει τις εξελίξεις στα Πανεπιστήμια, στις τράπεζες, στους πλειστηριασμούς, στις επιχειρήσεις, στην πολιτική. Αν πρέπει να διδαχθούμε ιστορικά και θρησκειολογικά κάτι από το βαθύ σκότος του χειμώνα είναι οι ανθρώπινες γιορτές που αναγγέλλουν το Φως, την Γέννηση του Νέου, την Ανανέωση. Αν δεν το σεβαστούν αυτό οι ανήθικες ελίτ και συνεχίσουν να βυσσοδομούν εν κρυπτώ με κλειστές ομάδες και σκιώδεις μηχανισμούς, το ΝΕΟ θα έρθει, δυστυχώς, με βίαιο τρόπο.
BeniMizan- Ελεύθερος επαγγελματίας.
Το 2018 μου αφήνει μια χρονιά χαρούμενη με την οικογένεια μου, μια σταθερή επαγγελματική πορεία και 
πάνω απ’ όλα μια χρονιά με υγεία.Μια χρονιά ακόμη που είδα τα παιδιά μου να προοδεύουν στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.Μου αφήνει επίσης μια νέα «οικογένεια» την Αρτινή μου «οικογένεια».Μια ζεστή ‘’οικογένεια’’ που δημιουργήθηκε από την αγάπη και την ζεστασιά αρκετών ανθρώπων από την γενέτειρα πόλη των γονιών μου, οι οποίοι είχαν την θέληση, τη χαρά και την τόλμη, θα μπορούσα να πω, να δημιουργήσουν μια σχέση μεταξύ τους και μεταξύ μας, απόγονοι όλοι μας, ανθρώπων που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έπαιξαν στους δρόμους και στις αυλές των σχολείων τους αλλά ο πόλεμος ΄΄έκοψε΄΄ αυτή τη σχέση για 70 περίπου χρόνια.Σήμερα, λοιπόν, αυτή η «οικογένεια» μεγαλώνει συνέχεια, υπάρχει μια εξαιρετική σχέση μεταξύ μας με πολύ μεγάλη θέληση, κι από τις δυο μεριές, αυτή η σχέση να δυναμώσει.Για το 2019 λοιπόν περιμένω η νέα μου μεγάλη Αρτινή «οικογένεια» να μεγαλώσει κι άλλο και να δημιουργηθούν μεταξύ μας άρρηκτοι δεσμοί όπως ήταν παλιά.Δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξος για την πολιτική και οικονομική κατάσταση, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλου του κόσμου και νομίζω ότι θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά.
Τέλος θα ήθελα να πω ότι εύχομαι σε όλους υγεία και όλα τα άλλα γίνονται.
Χρήστος Τούμπουρος-Φιλόλογος ερευνητής.
Ο χρόνος που πέρασε κι αυτός που θα έρθει. Να κοιτάξω το 2018 και να σημειώσω… Ακόμα είναι 
αναμμένα το φλόγιστρα του πετρελαίου και ισοπεδώνουν πόλεις, σκοτώνουν ανθρώπους και εξαφανίζουν δημιουργία και πολιτισμό. Και το παράδοξο είναι πως τη συντέλεια του κόσμου κανείς προφήτης δεν προφητεύει… Έχει προ πολλού συντελεστεί ή αποδομηθεί η ανθρωπιά και η δικαιοσύνη. Μέσα στο 2018 η σιωπή και η αδιαφορία μας έκανε τον κόσμο πιο μακρινό. Πόσο μακριά είναι το Ιράκ, η Συρία, η Ουκρανία και το Αφγανιστάν; Όσο το ορίζουν οι δυνατοί. Δεν μετριέται η απόσταση με χιλιόμετρα. Μετριέται με συμφέροντα. Κι όλα αυτά μεταφράζονται σε πετρέλαια, σε εργασία, σε εκμετάλλευση… Για να κοιτάξει κάποιος το 2019 «κατάματα» πρέπει να έχει «πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής του». Θέλει ίσια ψυχή και ατσαλένια θέληση. Και στόχο. Βαθύ κι αληθινό στόχο. Στόχο και πνοή, ίσιο κορμί και στητή ψυχή. Άκαμπτη! Όχι «μάζα» αλλά ενεργά, όχι ουραγός αλλά μπροστάρης, όχι χειροκροτητής αλλά ακόμη και πρωτοπόρος! Όχι απλός συνοδοιπόρος, αλλά αληθινός μαραθωνοδρόμος στη λεωφόρο της ζωής που πρέπει να «λουλουδίζεται» από αγάπη και αποδοχή για τον συνάνθρωπο. Αυτά περιμένω από το 2019. Αν είναι πολλά, ας θεωρηθώ τρελός. «Ο κόσμος μας έλεγαν τρελούς. Εμείς αν δεν είμασταν τρελοί δεν θα εκάναμεν την επαναστασιν».
Εύη Κλούρα- Γραμματέας Συλλόγου εθελοντών αιμοδοτών Άρτας.
Το 2018 ήταν μια γεμάτη χρονιά με πολλά χαμόγελα και δυνατές στιγμές! Κρατάμε στη μνήμη μας την αγάπη των Αρτινών όταν έτρεξαν να δώσουν αίμα για τους πυροπαθείς του Ιουλίου, σχηματίζοντας ουρές και περιμένοντας έως και δύο ώρες για να δώσουν κάτι από τον εαυτό τους… Κρατάμε σαν φυλαχτό τα λόγια μαθητών 7-10 ετών να μας λένε «Θα δώσουμε σίγουρα αίμα όταν γίνουμε 18». Κρατάμε όμορφες συνεργασίες με ξεχωριστούς ανθρώπους που βοήθησαν τη σπίθα να την κάνουν φλόγα… Κρατάμε την αγωνία όλων των πολυμεταγγιζόμενων, των οποίων η ζωή εξαρτάται από όλους τους υγιείς πολίτες. Μα πάνω απ’όλα κρατάμε το χαμόγελο και την ελπίδα που ζωγραφίζεται στο πρόσωπο όλων των Αρτινών αιμοδοτών που πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο. Το 2019 αναμένεται ακόμα πιο συναρπαστικό, πιο δυνατό και σίγουρα πιο δοτικό! Εξάλλου «δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο για αυτόν που θα προσπαθήσει»…
Μάνθος Σκαργιώτης. Συγγραφέας.
Από το 2018 κρατάω μέσα μου κάθε καλό, είτε είναι καλό για τους πολλούς είτε προσωπικό. Έτσι θα 
παίρνω δύναμη και θα βλέπω την όμορφη πλευρά της ζωής. Κρατάω και τα λάθη μου, για να με προειδοποιούν ή να με επαναφέρουν όταν λοξοδρομώ. Μαζί με τα δικά μου λάθη θα θυμάμαι και τα συλλογικά, για να συμβάλλω, αν και όπως μπορώ, ώστε να μην επαναληφθούν. Από την άλλη, ξεχνώ τα τυχόν λάθη των φίλων και των κοντινών αγαπημένων προσώπων, γιατί η ανάμνηση τέτοιων «κακών» οξειδώνει τη φιλία και την αγάπη και, εντέλει, χερσώνει τις ψυχές… Τι περιμένω από το 2019; Φλογισμένες καρδιές, για να χυθεί περισσότερο φως στον κόσμο. Έτσι θα βλαστήσει, θα ανθήσει και θα καρπίσει ό,τι ωραίο σπάρθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Περιμένω, επίσης, με αγωνία τον πρώτο δίσκο του γιου μου, Θανάση Σκαργιώτη, («Με του τρελού τα σύνεργα») σε ενορχήστρωση Γιώργου Ανδρέου, που θα κυκλοφορήσει τον Γενάρη, καθώς και την έκδοση του καινούριου μυθιστορήματός μου, που θα γίνει τον Φλεβάρη από τη Διόπτρα. Για όλο τον κόσμο θα ήθελα να ενσαρκωθεί αυτό που σημαίνει η αφρικανική λέξη «Ουμπούντου» (που θα είναι και ο τίτλος του βιβλίου): «Δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, αν έστω και ένας από μας είναι λυπημένος».
Λέων Ναρ- Δρ. Φιλολογίας Α.Π.Θ.-Συγγραφέας
Ήταν μια πολύ καλήχρονιά για μένα.Το 2018 το ΔΕΝ ΣΕ ΞΈΧΑΣΑ ΠΟΤΕ, έργο που έγραψα για το Κ.Θ.Β.Ε, ολοκλήρωσε το κύκλο των παραστάσεών του σε 14 πόλεις.Επίσης κυκλοφόρησε το νέο μου βιβλίο με ίιτλο Ξανά στη Σαλονίκη,η μετέωρη επιστροφή των Ελλήνων Εβραίων στον γενέθλιο τόπο (1945-1946).Το 2018 ήταν μια πολύ ήρεμη χρονιά επαγγελματικά και οικογενειακά.Εύχομαι το 2019 να είναι γεμάτο χαμόγελα,σταθερότητα για την Ελλάδα και την Ευρώπη,κουραστήκαμε πια με αυτήν την ανασφάλεια,εύχομαι επίσης να μην μπούμε σε περιπέτειες με τις επικείμενες εκλογές.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.
Θοδωρής Δεύτος – Μαθηματικός συγγραφέας.
Η χρονιά που αποχαιρετούμε σε λίγες ημέρες υπήρξε εξαιρετική στην συγγραφική μου πορεία. Αφ’ ενός 
μεν το τελευταίο μου βιβλίο ‘’ Είμαι Πολίτισσα τζάνουμ’’ έκανε και συνεχίζει μια τρελή πορεία, αφετέρου ένα νέο βιβλίο μου κυκλοφόρησε μόλις στις επτά Νοέμβρη, μετά από κυοφορία αρκετών μηνών από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος με τίτλο ‘’ Το Πέρασμα Αντίκρυ ‘’. Το νέο μου μυθιστόρημα, άκρως επίκαιρο, έχει θέμα τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και ότι αυτός πέρασε τα δύσκολα χρόνια της διακυβέρνησης της Αλβανίας από τον Ενβέρ Χότζα. Ένα βιβλίο για ένα θέμα για το οποίο η Ελληνική κοινωνία ελάχιστα γνωρίζει, αλλά που είναι τόσο δικό μας, όσο οι 400.00 Έλληνες που ζούσαν εκεί. Ένα βιβλίο, το οποίο ήδη από την πρώτη στιγμή παίρνει εξαιρετικές κριτικές από τους αναγνώστες. Στόχος μου και επιδίωξη θα είναι, μέσα στη νέα χρονιά να το παρουσιάσω σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις της Ελλάδος και του εξωτερικού, ώστε να δώσω στους συμπατριώτες μας την δυνατότητα να ακούσουν και να μάθουν για το θέμα της Βορείου Ηπείρου και να διαβάσουν αυτό το βιβλίο, το οποίο θα τους δώσει πάρα πολλές πληροφορίες και υλικό για προβληματισμό. Ευτυχισμένη χρονιά σε όλους τους Έλληνες, μια χρονιά που νομίζω θα είναι πολύ δύσκολη.
Βίκτωρ Ελιέζερ- Η ζωή έχει συνέχεια. Έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Δημοσιογράφος
Από το 2018 λοιπόν κρατώ μια σημαντική λέξη που αναδεικνύει, πρώτα απ’ όλα την αξία της ζωής και 
την αλληλεγγύη, στην πράξη: Αιμοδοσία. Είναι μια πράξη, που οι σοφοί της Εβραϊκής Θρησκείας εντάσσουν στο πλαίσιο του «Τικουν Ολαμ», δηλαδή της «Διόρθωσης του κόσμου».
Από το 2018, κρατώ επίσης την επέτειο των 70 ετών από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, του κράτους που γεννήθηκε από τις στάχτες 6.000.000 Εβραίων, θυμάτων της Ναζιστικής θηριωδίας, του κράτους που συμβολίζει ακριβώς την αναγέννηση ενός λαού από τις στάχτες του και την αποφασιστικότητα του να επιβιώσει και να προοδεύσει. Ένα κράτος που θα στείλει δυνάμεις υποστήριξης σε κάθε γωνιά της γης που έχει υποστεί φυσική καταστροφή.
Και τέλος, από το 2018 κρατώ τη σφυρηλάτηση μιας λησμονημένης σχέσης: Της σχέσης μου με την πόλη της Άρτας και με τους ανθρώπους της. Σε τούτη εδώ τη χώρα, σε μια πόλη όπου Εβραίοι δεν υπάρχουν πια, κάποιοι κάτοικοι της επί οκτώ ημέρες άναβαν κάθε μέρα ένα κερί της οκτάφωτης λυχνίας του Χανουκά σε ένα παράθυρο παλιάς εβραϊκής κατοικίας, σε μια βιτρίνα παλιού εβραϊκού καταστήματος, στην Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων, στο κάστρο της πόλης. Το φως της μνήμης μιας πόλης για τους Εβραίους συμπολίτες που χάθηκαν στο σκότος που άπλωσαν οι ναζί πριν από 75 χρόνια. Η ΑΡΤΑ! Ευχαριστώ λοιπόν και δημόσια τον Θεοχάρη Βαδιβούλη, τη Κατερίνα Σχισμένου, την Εύη Κλούρα, τον Παναγιώτη Μπουντούρη, την Κατερίνα Μασσαλή, την Σταυρούλα Κατσαρού, την Κατερίνα Μήτσου, την Αννα Κουτρούμπα και όλους όσους συμμετείχαν στο άναμμα των κεριών για τη συγκίνηση που μας προκάλεσαν και που για μια ακόμη φορά μας έκαναν να νοιώσουμε την Άρτα στη καρδιά μας.
– Για το 2019 περιμένω ότι και όλοι οι απλοί άνθρωποι αυτού του πλανήτη:
Υγεία, το πρωταρχικό αγαθό που χωρίς αυτό δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε για την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ευημερία και
Σωφροσύνη, να επικρατήσει δηλαδή η σωφροσύνη ενάντια στον παραλογισμό του φανατισμού, του λαϊκισμού και του σκοταδισμού.
Γεώργιος Δόσης, Πρόεδρος Πανειπηρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος.
Φεύγει σε λίγο το έτος 2018 μια χρονιά για εμένα γεμάτη εντάσεις και αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία. Θα 
θυμάμαι.
Το ταξίδι μου στο Βελιγράδι σε μια Βαλκανική Χώρα που ήθελα να επισκεφθώ εδώ και πολύ καιρό.
Μια χώρα που προσπαθεί να αναστηθεί μετά από τον πρόσφατο πόλεμο που την τσάκισε και να ενταχθεί στην δήθεν αναπτυγμένη και πολιτισμένη Δύση. Ένας λαός περήφανος και πολύ φιλικός προς τον Ελληνικό.
Ακόμα χαραγμένο θα είναι στη μνήμη μου το ταξίδι μου στην πολιτισμένη της τάξης και της πειθαρχίας Γερμανία στα χωριά του Ρομαντικού Δρόμου στη Βαυαρία με τα ωραία κτίρια προσεγμένα και πόλοι τουριστικής ανάπτυξης καθώς και τα χωριά και οι πόλεις της Αλσατίας.
Το ένατο συμπόσιο γλυπτικής στο χωριό Ελληνικό στο καταπληκτικό Μουσείο Θεόδωρος Παπαγιάννης όπου έμεινα άφωνος μπροστά στα έργα και στο μεγαλείο ψυχής του δωρητή να τα χαρίσει στο χωριό του και να αναστήσει το νεκρό σχολείο.
Την εξαίρετη παρουσίαση του Βιβλίου του Χρίστου Τούμπουρου ΜΕ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΛΑΛΙΑ από τη φιλόλογο Κατερίνα Σχισμένου .
Και τέλος η μεγάλη μουσικοθεατρική παράσταση , της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού ,όπου ταξίδεψε η Ήπειρος και η ιστορία της , και η οποία αποθεώθηκε από τους Ηπειρώτες και όχι μόνο, που κατέκλυσαν το Θέατρο παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες οι οποίες μας γέμισαν άγχος και αγωνία .
Ελπίζω το 2019 να απαλλαγώ από τις ευθύνες της ΠΣΕ και να βρεθώ σε χώρες μακρινές όπως: Ινδίες Θιβέτ , Ματσου Πίτσου …….όσο είναι ακόμα καιρός. Με περιμένουν επίσης τα όρη και τα βουνά….
Θεοχάρης Βαδιβούλης. Δικηγόρος- Γραφολόγος.
Από το 2018 κρατώ κάτι καθημερινό και συμβολικό και συνάμα τόσο σπουδαίο: από τον σύλλογο 
εθελοντών αιμοδοτών του νομού μας έγινε γνωστό πρόσφατα, ότι την τελευταία τριετία οι αιμοδότες στην Άρτα τριπλασιάστηκαν. Αυτό δεν έγινε τυχαία, από μόδα ή ευνοϊκή συγκυρία. Έγινε με σκληρή δουλειά, από συμπολίτες μας, που θυσιάζουν χρόνο και ενέργεια, ώστε κοινωνία μας να πάει ένα βήμα πιο μπροστά! Τι πιο ελπιδοφόρο από την προσφορά, από το πέρασμα στο «εμείς»!
Η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια υποφέρει, μεταξύ άλλων, και λόγω της έλλειψης συλλογικής δουλειάς και κοινωνικής συνείδησης, δίνοντας χώρο στην αναξιοκρατία, την μετριότητα, την κοινωνική αποσύνθεση και τους θιασώτες όλων αυτών των φαινομένων. Παρά την απογοήτευση που δημιουργεί αυτό το νοσηρό κλίμα – ειδικά στους νέους, δεν μπορεί παρά να δίνουν δύναμη κι ελπίδα τέτοιες εθελοντικές δράσεις.
Έτσι, το 2019 εύχομαι κι ελπίζω όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μας να νιώσουν όχι απλώς κάτοικοι της Άρτας, αλλά πολίτες της. Να ενωθούν για έναν καλό σκοπό, να μην παρκάρουν σε ράμπες, να σέβονται τις αναπηρικές θέσεις στάθμευσης, τους πεζοδρόμους, να μην καπνίζουν σε εσωτερικούς χώρους, να μην εγκαταλείπουν κατοικίδια, να μην ρυπαίνουν το περιβάλλον, να προσφέρουν χείρα βοηθείας στους αδύναμους.
Η καλύτερη κοινωνία δεν έρχεται ουρανοκατέβατη, γίνεται πράξη καθημερινά – τα καλά παραδείγματα είναι δίπλα μας! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!
Σοφία Εξάρχου. Συμβολαιογράφος.
Η αγαπητή Κατερίνα Σχισμένου μας ζήτησε ως φιλοζωικό σωματείο να γράψουμε τα καλά κ τα κακά του 
έτους 2018. Δυστυχώς το έτος κλείνει με θρήνο ! Ένα δηλητηριασμένο παγώνι, μια δηλητηριασμένη κ ακρωτηριασμένη αρκούδα που κυοφορούσε ειναι τα θύματα που δημιουργούν το επιστέγασμα σε ένα τραγικό απολογισμό. Οι συνεχόμενες κ επαναλαμβανόμενες κακοποιήσεις κ δηλητηριάσεις ζώων εναι καθημερινό φαινόμενο. Οι επαναλαμβανόμενες εγκταλειψεις οικόσιτων ζώων κ ζώων που γεννήθηκαν σε σπίτια από μη στειρωμένες μητέρες είναι το σύνηθες καθημερινό φαινόμενο!! Δεν έφταναν ολα αυτα, μα σκότωσαν έτσι απλά (προκειμένου να μη δραπετεύσουν) δυο ιαγουάρους που βρισκοταν έγκλειστοι σε επισκέψιμο «πάρκο».
Τι να πεις για το κτήνος ; Τι να πεις για τους υπάνθρωπους ; Δεν υπάρχει ίχνος ηθικής απέναντι στα υπόλοιπα ζωα της μανας γης!
Τον μονο θετικό του 2018 είναι, ότι συνεχώς όλο κ περισσότεροι νέοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ωφελιμότητα της συμβίωσης του ανθρώπου με τα ζωα. Έτσι υιοθετούν αδέσποτα ζωα. Νεαρά άτομα συνειδητοποιημένα υιοθετούν κάποιες ψυχες που για κάποιους άλλους ήταν σκουπίδια ! Η χαρά της γέννησης ενός ζωντανού οργανισμού έχει τη φυσιολογική της εξέλιξη κ πορεία !
Ευελπιστούμε λοιπόν το έτος 2019 να βρουν περισσότερο το δίκιο τους τα Ζώα. Οι Ζωές των Ζώων να έχουν την απαιτούμενη αξία κ αξιοπρέπεια. Να πληρούνται οι κανόνες ευζωίας τους. Οι ζωές τους να είναι φυσιολογικές !
Φώτης Βράκας.Ελεγκτής ποιότητας και στατιστικά Γερμανικού Σιδηροδρόμου DB Fernverkehr AG München & ιστορικός ερευνητής.
To 2018 μας αποχαιρετά το 2019 έρχεται. Δυστυχώς ή ευτυχώς, όπως μου είπε κάποιος φίλος, ζω μακριιά από τον τόπο μου. Δυστυχώς γιατί μου λείπουν πράγματα που αγαπώ, κάποιοι φίλοι και συγγενείς και τελικά γιατί μου λείπει ο τόπος που γεννήθηκα. Ευτυχώς, γιατί δεν βιώνω αυτά που βιώνουν οι συμπατριώτες μου εδώ και 8/9 χρόνια. Μια κατάσταση που προσφέρει χώρο για σκοταδισμό σε έναν λαό που θέλει να λέγεται λαός του φωτός. Για μένα προσωπικά πέρα απο μια περιπέτεια υγείας είχε και τα καλά του. Γνώρισα καινούριους αξιόλογους φίλους που μου λέει, ότι δεν είναι όλα στραβά. 4 ιστορικές μελέτες / ερευνες που έκανα για την περιοχή της Άρτας με έκαναν ακόμη να αγαπήσω πιο πολύ τον τόπο αυτόν. Εύχομαι το 2019 να είναι μια καλή χρονιά, να μάθουμε από τα λάθη μας, να μάθουμε να σκεφτόμαστε συλλογικά και όχι ατομικά και το φως της γνώσης να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τον σκοταδισμό, που κάποιοι πρωοθούν. Και φυσικά θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο να βρεθώ με τους φίλους μου. Καλή χρονιά.
Α.Κ. Μητέρα μόνη με ένα παιδί.
Κατ΄αρχάς θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους χρόνια πολλά και καλή χρονιά. Επίσης θα ήθελα να πω πως αν η Κατερίνα Σχισμένου με γράφει με τα αρχικά μου είναι ,όχι πως ντρέπομαι να πω ποια είμαι αλλά δεν θέλω να εκθέσω το παιδί μου που μεγαλώνω μόνη μου σε μια κοινωνία μικρή που δεν είναι φιλική, μάλλον εχθρική θα έλεγα για μας τις μητέρες που για οποιοδήποτε λόγο μείναμε μόνες μας να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ΜΟΝΕΣ. Ξέρετε δεν είμαι ή μόνη και επίσης ξέρω πως και όταν προκύπτουν δυσκολίες μόνες μας μένουμε. Και τότε όλα δοκιμάζονται, πρώτα οι δικές μας δυνάμεις και μετά των παιδιών μας.Δεν θέλω να κλαφτώ ή να χαλάσω κανενός τη διάθεση, όπως δε χαλάει και η δική μου όταν βγαίνω από το μαγαζί του ένα ευρώ και σκέφτομαι πώς θα κάνω το δώρο αυτό στο παιδί μου να μη φαίνεται φθηνό…. Οι βοήθειες όταν δεν είναι απόροσωπες ή κρατικές έχουν πάντοτε ένα αντάλλαγμα στο οποίο δεν θέλω ν΄αναφερφθώ. Θα κρατήσω το χαμόγελο του παιδιού μου απ΄το 18 και όχι τα δάκρυα ή την απογοήτευση. Θα ευχηθώ απ΄το 19 υγεία σε όλους και δύμναμη και χαρές, θα ευχηθώ οι μόνοι στον κόσμο και μόνες να μπορούν να συνεχίζουν τα βήματά τους όπως μπορούν, σας ευχαριστώ, καλή χρονιά….