Του Θωμά Τζουβάρα.
Σήμερα είναι μία ιδιαίτερη μέρα, τουλάχιστον για τον ΟΗΕ. Η 20η Δεκεμβρίου είναι παγκόσμια ημέρα της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Για την ιστορία, επιλέχθηκε αυτή η μέρα καθώς με ψήφισμα 57/265 της Γενικής Συνέλευσης, στις 20 Δεκεμβρίου 2002, ιδρύθηκε το Παγκόσμιο Ταμείο Αλληλεγγύης, το οποίο συστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2003 ως ταμείο του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών . Στόχος του είναι η εξάλειψη της φτώχειας και η προώθηση της ανθρώπινης και κοινωνικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως μεταξύ των φτωχότερων τμημάτων του πληθυσμού τους. Τουλάχιστον αυτό ισχύει στα χαρτιά. Στην ουσία μέχρι σήμερα τίποτα έως ελάχιστα δόθηκαν στις υποανάπτυκτες «χώρες του Τρίτου Κόσμου».
Με θλίβει ιδιαίτερα η ύπαρξη τέτοιας παγκόσμιας μέρας. Δεν θα έπρεπε η ανθρώπινη αλληλεγγύη να είναι καθημερινό φαινόμενο ;
Η ερώτηση προφανώς και είναι ρητορική. Η αλληλεγγύη είναι μια τεράστια αξία όπου όποια κοινωνία την έχει… περάσει στα μέλη της, είναι ευλογημένη. Σε κάποιους θα φανεί ουτοπικό αυτό, αλλά στα μάτια μου δεν είναι ουτοπία, αλλά θέμα ανθρωπιστικής παιδείας. Δυστυχώς, η ανθρωπιστική παιδεία απουσιάζει από τα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα, χωρίς το δικό μας να αποτελεί εξαίρεση, με τις προθέσεις των κυβερνήσεων να μην είναι ξεκάθαρες. Όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε κάτι. Η αλληλεγγύη είναι κυρίως προσωπική υπόθεση.
Ζώντας στο 2018, βλέπουμε πολλούς συνανθρώπους μας να κοιμούνται στον δρόμο ή να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό ή ρούχα. Τις άγιες και οικογενειακές αυτές μέρες καλό θα ήταν όλοι να δείξουμε την αλληλεγγύη και την πρόνοια μας στους οικονομικά ασθενέστερους και να τους δώσουμε φαγητό, ρούχα και άλλα είδη σε αυτούς που τα έχουν στερηθεί προκειμένου να νιώσουν και αυτοί την μαγεία των Χριστουγέννων. Αφού το κράτος πρόνοιας εξευτελίζεται εντελώς από τις κυβερνήσεις, εμείς οι απλοί πολίτες ατομικά ή συλλογικά οφείλουμε με το υστέρημα μας να προσφέρουμε ότι άχρηστο είναι σε εμάς και να το χαρίσουμε σε αυτόν που το ζητάει. Η αγνόηση των άπορων που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία της κοινωνίας μας, μπορεί να αλλάξει από τον καθένα, μέσα μας. Καμία κυβέρνηση και κανένας σωτήρας δεν θα το αλλάξει αυτό, γιατί απλώς δεν θέλει. Και φυσικά η αλλαγή αυτή μέσα μας θέλει αρκετό χρόνο. Για αυτό τον λόγο λοιπόν ας δούμε τα Χριστούγεννα αλλιώς.
Τα Χριστούγεννα …αλλιώς
