Ορεινοί όγκοι, άγνωστοι και αδιάφοροι για τον πολύ κόσμο, όμως για τους λάτρεις του βουνού που αρέσκονται σε 10ωρες ορειβατικές περιπέτειες μέσα σε ατέλειωτα πευκοδάση, και στα λίγα ξέφωτα, όπου λάμπουν οι χιονοσκεπείς κορυφές του Γράμμου, του Σμόλικα, της Τύμφης, της Νεμέρτσικας, ενώ η χαράδρα του Αώου και ο κάμπος της Κόνιτσας πνίγονται στην ομίχλη, σημαίνουν πάρα πολλά.
Έχοντας αυτές τις γραμμές στο μυαλό μας ξεκινάμε το πρωί της Κυριακής με προορισμό την Κόνιτσα. Η πεζοπορία μας ξεκινάει από το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου και αμέσως μπαίνουμε σε μονοπάτι που κινείται μέσα σε πυκνό δάσος φυλλοβόλων. Συνεχίζουμε για μία περίπου ώρα και φτάνουμε σε διασταύρωση όπου οι δύο ομάδες χωρίζονται με την πρώτη να συνεχίζει προς την κορυφή Αημανάδια, η οποία προσφέρει πανοραμική θέα, και αφού πραγματοποιήσει κυκλική διαδρομή καταλήγει στο εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου.
Η δεύτερη ομάδα κατευθύνεται προς την κορυφή της Τραπεζίτσας στα 2.024μ. ακολουθώντας μονοπάτι που σύντομα γίνεται αρκετά ανηφορικό και οδηγεί σε αυχένα με θέα προς το Σμόλικα και το Γράμμο. Από εκεί, μετά από σύντομη στάση, φτάνουμε στην κορυφή της Τραπεζίτσας και κάποιοι τολμούν να κάνουν τα λίγα τελευταία μέτρα, που απαιτούν αναρρίχηση, για να φτάσουν στην κορυφή και να απολαύσουν τη θέα που προσφέρει η τοποθεσία και ιδιαίτερα προς την Τύμφη, η οποία φαίνεται πεντακάθαρα σκεπασμένη από τα πρώτα χιόνια.
Στη συνέχεια η ομάδα κινείται προς το Ροϊδοβούνι ακολουθώντας ένα μονοπάτι που αρχικά κινείται στο χείλος της κορυφογραμμής που ενώνει τις δύο κορυφές για να κατηφορίσει και να συνεχίσει μέσα σε δάσος. Αφού χάσουμε αρκετό υψόμετρο αρχίζουμε να ανηφορίζουμε και πάλι προς την κορυφή Ροϊδοβούνι έχοντας σαν παρηγοριά τη θέα που απλώνεται μπροστά μας. Μετά από μια καλή στάση αρχίζουμε την κατηφορική πορεία μας. Λίγο πιο πάνω από την τοποθεσία Ασπροχώματα το τελευταίο φως της ημέρας μας αποχαιρετάει και ανάβουμε τους φακούς μας.
Καθώς κινούμαστε μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, έχοντας σαν μοναδικούς συντρόφους το φως των φακών μας και τους ήχους της νύχτας, πλησιάζουμε όλο και πιο γρήγορα στο τέλος της πορείας μας στην πανέμορφη Τραπεζίτσα γεμάτοι σκέψεις και εικόνες αναμένοντας την επόμενη εξόρμηση του συλλόγου μας.
