ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ 23-2-2022
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 23 2-1968 … ΠΤΩΣΗ ΔΥΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΚΟ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΑΡΤΑΣ
Κάθε χρόνο σαν σήμερα, ψηλά σε μια βουνοκορφή της Πίνδου, δυο μαύρες σκιές που μοιάζουν με διπλωμένα φτερά αετών πετούν πάνω από το χιονισμένο Κοκκινόλακο . Το τσακισμένο φτερούγισμά τους μας φέρνει στη μνήμη μας δυο αεροπόρους μας που πριν από πενήντα τρία χρόνια, συνάντησαν εκεί τη μοίρα τους και έγιναν αθάνατοι………
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 23-2-1968
AΝΑΦΟΡΑ ΜΝΗΜΗΣ
ΓΙΑ ΔΥΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥΣ ΠΙΛΟΤΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ
Βαρύς ο φόρος της Πολεμικής αεροπορίας από ατυχήματα πτώσης αεροσκαφών και ελικοπτέρων. Εκατοντάδες πιλότοι γεμίζουν το λεύκωμα πεσόντων της Πολεμικής Αεροπορίας « υπέρ πατρίδος» φυλάσσοντας τις εναέριες Θερμοπύλες. Από όλους σχεδόν ξεχασμένοι όμως. Δεν ζητούν τίποτε άλλο παρά μόνο την ενθύμηση και την τιμή της θυσίας τους .
Έτσι ηθικό καθήκον για έναν ελάχιστο φόρο τιμής με ώθησε και εμένα να αφιερώσω αυτές τις λίγες γραμμές σε δύο αεροπόρους μας που έμελλε να χάσουν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος στις βουνοκορφές της Πίνδου κοντά στο χωρίο μου στις Πηγές Άρτας
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…………
Σαν σήμερα πριν 54 ακριβώς χρόνια στις 23 Φεβρουαρίου του 1968 ημέρα Παρασκευή δύο αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας τύπου F-84F με έδρα το Αεροδρόμιο της Λάρισας εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή εικονικης προσβολής του αεροδρομίου της Πρέβεζας ( μαρτυρία Σ.Κίκερη), και γυρίζοντας στην βάση τους προσέκρουσαν στην κορυφή του όρους Κανάλια, τον Κοκκινόλακο (ύψος 1.750 μέτρα), δύο μίλια βορειοδυτικά του χωριού Πηγές, με αποτέλεσμα τη συντριβή τους και το θάνατο των χειριστών πριν προλάβουν να χρησιμοποιήσουν τα εκτινασσόμενα καθίσματα . Το ένα προσέκρουσε στην πλαγιά κάτω απο το ΄΄Αγκάθι΄΄ του Κοκκινόλακου. Το δεύτερο έπεσε λίγα μέτρα πριν την κορυφή πάνω απο την περιοχή της Ελάτης με απόσταση μεταξύ των 800 περίπου μέτρων . Χειριστές των δύο αεροσκαφών ήταν ο Σμηναγός Βενετσάνος Άγγελος ετών 32 από την Καλαμάτα και ο Σμηναγός Κουθουρίδης Γεώργιος ετών 29 απο τον Καμπάνη Κιλκίς.
Πιθανό αίτιό του ίσως να ήταν η πυκνή νέφωση που επικρατούσε στην περιοχή ένεκα της οποίας ο σχηματισμός τριών αεροσκαφών δεν αντελήφθη εγκαίρως την χιονισμένη οροσειρά με αποτέλεσμα την πτώση και συντριβή των δύο αεροσκαφών που πετούσαν παράλληλα στο ίδιο ύψος, ενώ το τρίτο που πετούσε ποιο ψηλά μπόρεσε να αποφύγει την πρόσκρουση και έφτασε στην Λάρισα, χωρίς να γνωρίζει το ακριβές σημείο που χάθηκαν τα άλλα δύο. Μόλις 15 μέτρα ποιο ψηλά ήθελαν να περάσουν την βουνοκορφή. Παιχνίδι και αυτό της μοίρας τους.
Επί πέντε ημέρες αεροπλάνα και ελικόπτερα πετούσαν σε όλη την περιοχή που ήταν καλυμμένη με πολύ χιόνι χωρίς να μπορούν να εντοπίσουν το σημείο πτώσης των αεροσκαφών.Την πέμπτη ημέρα κατόρθωσαν να εντοπίσουν το σημείο πτώσης αλλά η προσέγγισή του είναι αδύνατη. Έτσι κάτοικοι του χωριού μας αλλά και κάτοικοι της Ελάτης από την άλλη πλευρά, σχημάτισαν ομάδες και μέσα σε αντίξοες συνθήκες μετά από πεζοπορία τεσσάρων ωρών, στο παγωμένο χιόνι δεμένοι ο ένας με τον άλλον με σχοινιά, έφτασαν στο σημείο όπου ήταν τα συντρίμμια και περισυνέλεξαν τους σορούς των χειριστών (ότι απέμεινε από αυτούς) και τα κατέβασαν μέσα σε κουβέρτες στο χωριό από όπου τα παρέλαβε ελικόπτερο της Πολεμικής αεροπορίας. Πολλά κομμάτια που περισυλλέγησαν από συγχωριανούς μας φορτωμένα σε μουλάρια αποτελέσαν για καιρό αντικείμενο περιέργειας για όλους .
Τίποτε δεν θυμίζει σήμερα στους στρατοκόπους το τραγικό συμβάν στο σημείο εκείνο παρά μόνο μικρά κομμάτια από τα συντρίμια που βρίσκονται ακόμα και σήμερα διάσπαρτα, καθώς και ένα αχνό το αποτύπωμα της σφοδρής πρόσκρουσης στο έδαφος.
Θυμάμαι –παιδί τότε- πολύ έντονα το γεγονός αυτό και χαρακτηριστικά την μεταφορά των νεκρών πιλότων στο «Αητολίθι» τοποθεσία των Πηγών που ήταν το ελικόπτερο, αλλά και τον θρήνο των συγχωριανών μου για το χαμό τους.. Ενός εξ αυτών του ΄Αγγελου Βενετσάνου με καταγωγή από την Καλαμάτα βρήκαν και την ταυτότητά του.
Δύο Πιλότοι ήρωες .
Δύο περήφανοι αετοί που άφησαν την τελευταία τους πνοή σε μια βουνοκορφή της Πίνδου ποτίζοντάς την με το αίμα τους. Μαζί με τους υπόλοιπους πεσόντες θα μας θυμίζουν πάντα την αφοσίωση και την αυταπάρνηση στο καθήκον για την προστασία της πατρίδας μας από κάθε επιβουλή .
Καθήκον δικό μας μας να τους έχουμε παράδειγμα να θυμόμαστε τη θυσία τους και να τους τιμούμε. Καθήκον των Πηγιωτών να τους φτιάξουμε ένα απέριττο ΜΝΗΜΕΊΟ στην κορυφή του Κοκκινόλακου.
Η Αδελφότητα Πηγιωτών ΄Αρτας εχει απευθύνει σχετικές επιστολές στο ΓΕΑ και στο Υπουργείο Αμυνας, ενώ προτίθεται να απευθυνθεί και σε άλλους φορείς προκειμένου αυτό να γίνει πράξη έστω και μετά από τόσα χρόνια. Είναι χρέος τιμής !!!!!
Κλείνοντας την αναφορά του γεγονότος δεν μπορούμε να μην τους αφιερώσουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα του
Επιτάφιου λόγου που εκφώνησε ο Περικλής στον Κεραμικό για τούς νεκρούς των Αθηναίων του Α¨Πελλοπονησιακού πολέμου και που είναι διαχρονικα επίκαιρο σε όλους τους πεσόντες για την πατρίδα.
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ….
«Στάθηκαν αντάξιοι τῆς πολιτείας ποὺ τοὺς ἀνάθρεψε…………
Πρέπει νὰ βλέπετε τὸ μεγαλεῖο τῆς πολιτείας στὶς καθημερινὲς της ἐκδηλώσεις καὶ να συλλογίζεστε πὼς τῆς τὸ ἔδωσαν ἄνδρες γενναῖοι ποὺ εἶχαν τὸ αἴσθημα τοῦ καθήκοντος καὶ μεγάλη φιλοτιμία σὲ κάθε ἔργο ποὺ ἀναλάμβαναν. Ἄν, καμιά φορά, ατυχούσαν σὲ κάποιο ἐγχείρημα, δὲν στεροῦσαν ὅμως τὴν πατρίδα ἀπ’ τὴν ἀνδρεία τους, γιατὶ θεωροῦσαν πὼς ἡ ὡραιότερη κοινὴ προσφορὰ ἦταν νὰ θυσιαστοῦν γι’ αὐτήν. Ὅλοι μαζὶ τῆς πρόσφεραν τὴ ζωή τους κι ὁ καθένας τους λάμβανε ἀθάνατο ἔπαινο καὶ δοξασμένο τάφο, ὄχι τόσο αὐτὸν ὅπου κοίτονται, ὅσο τὴν μνήμη ἐκείνων ποὺ θὰ θέλουν νὰ τοὺς δοξάσουν, γιατὶ τάφος τῶν μεγάλων εἶναι ἡ πᾶσα γῆ καὶ δὲν φανερώνεται ἀπὸ τὴν ὲπιγραφὴ μιὰς στήλης στὴν πατρική τους χώρα. Καὶ στὰ πιὸ μακρινὰ μέρη, ἡ μνήμη τους, ἄγραφη, μένει ζωηρότερη μέσα στὶς ψυχές, περισσότερο γιὰ τὴν ἀνδρεία τους παρὰ γιὰ τὸ ἔργο ποὺ ἔκαναν. Ἔχοντας αὐτοὺς γιὰ παράδειγμα καὶ ξέροντας πὼς εὐτυχία θὰ πῆ ἐλευθερία καὶ ὲλευθερία σημαίνει ἀνδρεία, δὲν πρέπει νὰ δειλιάζετε μπροστὰ στοὺς κινδύνους τοῦ πολέμου. Δὲν εἶναι ἀλήθεια πὼς ὅσοι δυστυχοῦν καὶ δὲν ἔχουν ἐλπίδα μιᾶς καλύτερης μοίρας θυσιάζουν πιὸ εὔκολα τὴ ζωὴ τους. Τὴν θυσιάζουν ἐκεῖνοι πού, ἄν θελήσουν νὰ τὴν σώσουν ἀποφεύγοντας τό μοιραῖο, κινδυνεύουν νὰ πάθουν τὸν μεγαλύτερο ἐξευτελισμό ἄν νικηθούν.
Γιὰ τοὺς ἀνδρείους ὁ ἐξευτελισμὸς τῆς δειλίας εἶναι χειρότερος ἀπ’ τὸν γενναῖο κι ἀναπάντεχο θάνατο».
Ως αφιέρωμα, οι στίχοι του ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ
Ας μη βρέξει ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μή σκορπίση
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.
Ας το δροσίση πάντοτε
με τ’ αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη’
και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ’ άνθη.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ Β.ΚΑΠΕΡΩΝΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ
Χαρακτηριστικό είναι το επίγραμμα του Σπύρος Κίκερη Βετεράνου σμήναρχου Ε.Α που έζησε το ατύχημα υπηρετώντας στην ίδια μοίρα όπως το περιγράφει στην ιστοσελίδα του εξ αφορμής παλαιότερη ανάρτησής μας. ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ή ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ
https://l.facebook.com/l.php…]-R&c[0]=AT1Yb4WzToeBtAM9M-F58kWSBjq9-mEeZnSoNYJ_yEbhS40aYpnbFTAp3S_E3qTTblXEkkCNWV27aaejZwZRfU1zRGxbSP_KS2G29ERPwuSvUVaFZVNn4y5zcQ4yJC2LP6B1WmOBV5ee8CKnSXqThlo9d01ufwmpXiHZyxR_mX9LFlGrfVr8-ddl8nCQpVN2KPfTkGVdfQF83Vd30Q
ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ή ΑΝΑΖΗΤΕΙΣΥΕ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ
ΣΠΥΡΟΣ ΚΙΚΕΡΗΣ
ΣΜΗΝΑΓΟΙ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΣ – ΚΟΥΘΟΥΡΙΔΗΣ ΤΟΥΤΗ Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ!
Επετειακό 23/2/1968
“Τούτη η Κατάθεση ζωών
και η ανάληψη ψυχών, δεν έχει Τελειωμό
γι’αυτό κι’ Περηφάνια μας
Φτάνει στον Ουρανό!”
Σπυρος Κίκερης Σμήναρχος Ε.Α
Ακολουθήστε το arta2day.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις