Γράφει η Κατερίνα Σχισμένου
Πόσο σημαντικές είναι οι εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και από ποιους εκτελούνται; Τι ζημιά προκαλούν και ποιά τα πιθανά οφέλη για τον τόπο; Τι σημαίνει μια εξόρυξη και κατά πόσο είναι επιζήμια για την οικολογική αλυσίδα της περιοχής; Ποιοί παίρνουν τις αποφάσεις και σε ποιά πλαίσια; Αυτά και όχι μόνο τα ερωτήματα κλήθηκε να απαντήσει ο μοναδικός επιστήμονάς μας Νικόλαος Γιαννούλης γιατί ο τρόπος που αγαπάς την πατρίδα σου δεν είναι μόνο η παρουσία αλλά και η γνώση και η αλήθεια. Και κάποτε πρέπει να υπάρχει και η πραγματική ενημέρωση προς τους πολίτες που καλούνται όχι πλέον ν΄αποφασίσουν για το μέλλον του τόπου τους και την αρτιμέλειά του αλλά και για το μέλλον του τόπου, του φυσικού τοπίου, του πλούτου του, της υγείας και της αισθητικής τους και να βρεθούν σε μια αντιφατική δυστυχώς θέση. Πως ενώ αρνούνται να συμφωνήσουν γι΄ αυτά τα οικολογικά εγκλήματα που θα καταστρέψουν ανεπανόρθωτα τον μοναδικής ομορφιάς και βιοποικιλότητας τόπο, δεν ορίζουν ούτε την τύχη του τόπου αλλά τελικά ούτε και τον πλούτο του μπροστά στις υπερδυνάμεις του παγκόσμιου πλούτου και αδηφαγίας. Η ΄πειρος και ειδικά η περιοχή μας καλείται αυτή τη στιγμή ν΄αντισταθεί με όποιον τρόπο μπορεί και διαθέτει ξεκινώντας με τη γνώση που πρέπει να μετατραπεί σε επίγνωση και μετά σε αντίσταση. Ο τόπος δεν είναι για ξεπούλημα και ας είμαστε τουλάχιστον συνεπείς στην άρνησή μας, εφόσον και οι δήμοι και οι πολίτες έχουν συμφωνήσει με ένα τεράστιο ΟΧΙ. Εά όλα σήμερα ξεπουλιούνται, τα κληροδοτήματα (Το Ζάππειο) ο αέρας μας στις ανεμογεννήτριες, ο κάθε είδους ορυκτός και μη πλούτος μας, τα δάση μας, το νερό μας, ας κρατήσουμε τουλάχιστον την συνείδησή μας και τη δύναμη της αντίστασής μας απέναντι σε αυτές τις σκοτεινές δυνάμεις του συμφέροντος και της απανθρωπιάς.Η Ήπειρος και κάποτε βροντοφώναξε ένα ΟΧΙ και τώρα το ξαναφωνάζει…ΟΧΙ.Και βρισκόμαστε δίπλα σε κάθε αγώνα της Πανηπειρωτικής, των ομάδων εναντίον των εξορύξεων και των ανεμογεννητριών γιατί είναι ο αγώνας ζωής του τόπου μας.
