Στις 25 Νοεμβρίου του 1960 οι αδερφές Μιραμπάλ πολιτικές αγωνίστριες από τη Δομινικανή Δημοκρατία, βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου, κατ’ εντολή του Δικτάτορα Τρουχίλο.
Το 1970, γυναικείες οργανώσεις θέλοντας να τιμήσουν τη μνήμη των τριών αδερφών, ξεκίνησαν έναν συνεχή αγώνα κατά της βίας των γυναικών.
Δυνατή η φωνή τους αφού τον Δεκέμβρη του 1991 ο ΟΗΕ αποφάσισε να ανακηρύξει την 25η Νοέμβρη Διεθνή ημέρα κατά της βίας των γυναικών.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ ( Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) «Γυναικοκτονία, είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες».
Κατά μέσο όρο 137 γυναίκες δολοφονούνται καθημερινά ανά τον κόσμο από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.
Εκτός όμως από τις γυναικοκτονίες, καθημερινά οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες και με άλλες μορφές βίας όπως: Βιασμοί, σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, γάμοι ανήλικων γυναικών χωρίς συγκατάθεση, ενδοοικογενειακή βία και trafficking.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, είναι μια παγκόσμια πανδημία.
Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες κι ένα σημάδι ντροπής για όλες τις κοινωνίες.
Η ισότητα, αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Μόνο όταν όλες οι γυναίκες του κόσμου θα μπορούν να ζουν ελεύθερες από φόβο, βία και ανασφάλεια, μόνο τότε θα μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι ζούμε σ ένα δίκαιο και ισότιμο κόσμο.