– Πόσα μπάνια έκανες φέτος;
– Είκοσι οκτώ. Εσύ;
– Εγώ τριάντα δύο. Μόνο δυο μέρες δεν πήγα…
Αν υπάρχει κάτι παράξενο στη συζήτηση αυτή , είναι ότι δεν είχε ως σημείο αναφοράς κάποιο παραθαλάσσιο μέρος ! Έγινε στο Βαθύκαμπο της κοινότητας Κεντρικού, στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων και αφορούσε τον Άραχθο, τον Θεοπόταμο της Ηπείρου! Τα καλοκαιρινά μπάνια, στα οποία αναφερόταν οι ομιλούντες , έγιναν στο
ποτάμι και όχι στη θάλασσα!
Πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο όσοι χρησιμοποιούν τον Άραχθο ως τόπο χαλάρωσης,
ξεκούρασης και αναψυχής. Δεν είναι άλλωστε λίγοι όσοι ισχυρίζονται ότι ο ήχος του ποταμού και η επαφή με το τρεχούμενο και πεντακάθαρο νερό τους προσφέρει μια ψυχοσωματική ανάταση, μια μοναδική ηρεμία!
Σε κάθε εποχή το ποτάμι σου προσφέρει διαφορετικές εικόνες και συγκινήσεις.
Σου “μιλάει” σε διαφορετική γλώσσα.
Όμως το καλοκαίρι και πιο συγκεκριμένα τον
Αύγουστο ο Άραχθος έχει την τιμητική του, λόγω και του αυξημένου αριθμού ανθρώπων που συγκεντρώνονται στα χωριά της περιοχής, αυτή την εποχή του χρόνου. Τα παιδιά μαγεύονται με το ποτάμι και “δένονται” περισσότερο με την περιοχή, δημιουργούν νέους φίλους, και θέλουν να την επισκέπτονται πιο συχνά !
Το ποτάμι σε κάποια σημεία του σχηματίζει τις “βίρες” (βίρραγγες), σημεία δηλαδή όπου τα νερά λιμνάζουν, βαθαίνουν αρκετά και δεν πατώνεις! Μερικές από αυτές τις “βίρες” απλώνονται σε μήκος αρκετών δεκάδων μέτρων. Εκεί βρίσκονται και τα καλύτερα σημεία για κολύμπι.
Το γοητευτικό της υπόθεσης είναι ότι από καλοκαίρι σε καλοκαίρι τα σημεία αυτά μπορεί να αλλάζουν ανάλογα με τη διάβρωση που γίνεται το χειμώνα με τις μεγάλες “κατεβασιές” του Αράχθου.
Φέτος η καλύτερη βίρα στην περιοχή ήταν στη Μηλιά, μεταξύ Βαθύκαμπου και Φτέρης.
Στο σημείο αυτό του ποταμού, από το μεσημέρι έως την ώρα που σουρούπωνε, σε όλη την
περίοδο του καλοκαιριού με αποκορύφωμα τον Αύγουστο, ήταν γεμάτο από ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, που απολάμβαναν το μπάνιο τους στα δροσερά νερά του Αράχθου.
Δεν ήταν λίγοι, ειδικά έφηβοι, οι οποίοι ερχόταν με τα ποδήλατά τους και συνδύαζαν το μπάνιο με τη βόλτα τους.
Το σημείο αυτό του ποταμού δεν ήταν το μοναδικό που συγκέντρωνε επισκέπτες. Τα μεσημέρια στο Κρυονέρι, στον ανακαινισμένο χώρο του μύλου και της νεροτριβής, με τα τρεχούμενα νερά και τη σκιά των πλατάνων, έβλεπες παιδιά και νέους, οι οποίοι έπαιζαν επιτραπέζια παιχνίδια. Όσοι δε προτιμούσαν μια απλή, ρομαντική βόλτα ως το ποτάμι ο δρόμος μπροστά από το μύλο σε έβγαζε ως την κοίτη του ποταμού, όπου μπορούσες να
ρεμβάσεις και να απολαύσεις την ησυχία και το βουητό του Αράχθου. Εκεί σ’ αυτό το μέρος του ποταμού, πολλά άτομα συγκεντρώθηκαν και υποδέχτηκαν την πανσέληνο του Αυγούστου ως τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω από την καθιερωμένη φωτιά, ( στο συγκεκριμένο σημείο, δεν υπήρχε κανένας απολύτως κίνδυνος πυρκαγιάς, αφού δεν υπάρχει ίχνος από βλάστηση παρά μόνον γιαλός )
Οι Σκουπιώτες και οι επισκέπτες που έρχονταν από τα χωριά του Ξηροβουνίου προτιμούσαν για μπάνιο τα μέρη άνω και κάτω της γέφυρας Τζαρή. Εκεί όπου τελειώνει το μονοπάτι της βίδρας, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς της περιοχής μας, τα μεσημέρια του Αυγούστου, συγκεντρώνονταν αρκετοί επισκέπτες για να απολαύσουν τη σκιά και το νερό του ποταμού που κυλούσε ακριβώς δίπλα τους .
Όλη αυτή η περιοχή της μέσης κοιλάδας του Αράχθου, ήδη είναι ένας πόλος έλξης και,
με την κατάλληλη προβολή, όπως συμβαίνει και με την κοιλάδα του Αχελώου, μπορεί να γίνει ένα αξιόλογο σημείο εναλλακτικού τουρισμού. Αρκεί
να προσεχθεί περισσότερο… Οι τοπικοί σύλλογοι έχουν πολλές προτάσεις: Όπως π.χ. η κατασκευή ξύλινης εξέδρας που να αποσύρεται τον χειμώνα , η επέκταση του μονοπατιού της βίδρας με κατασκευή πεζογέφυρας πάνω από τον Άραχθο. Θα εισακουσθούν άραγε από τους αρμόδιους;
Κώστας Σαλαγιάννης, γεν. Γραμματέας Πολιτιστικού Συλλόγου Κρυονερίου – Αντώνης Κοντός, Πρόεδρος Συλλόγου Κεντρικών Τζουμέρκων.
Φωτογραφίες από Μαίρη Μήτσιου & Αντώνης Κοντός
