Πολλοί ήταν αυτοί, που με δημοσιεύσεις τους, πανηγύρισαν για την έκβαση της διαδικασίας πώλησης του Ο.Λ.ΗΓ.. Ανάμεσά τους και άνθρωποι που είτε άμεσα είτε έμμεσα, έχουν εμπλακεί στην μέχρι τώρα ατελέσφορη προσπάθεια απεγκλωβισμού της χερσαίας ζώνης. Πολλοί δε εξ αυτών, με βαρύτατες ευθύνες, όσον αφορά το ευρύτερο μπάχαλο που σέρνεται επί δύο δεκαετίες.
Η υποβολή εννέα προτάσεων από υποψήφιους αγοραστές για την απόκτηση της πλειοψηφίας των μετοχών του ΟΛΗΓ, έχει τουλάχιστον δύο αναγνώσεις.
Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι πράγματι η διαδικασία συγκέντρωσε μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, όπως υποστηρίζουν όσοι είναι υπέρμαχοι της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης του λιμανιού.
Μια δεύτερη όμως και πιο προσεκτική ανάγνωση οδηγεί σε ορισμένα επιπλέον συμπεράσματα.
Η αυξημένη συμμετοχή ενδιαφερομένων μπορεί να οφείλεται και σε δύο ακόμη παράγοντες:
Στο γεγονός ότι στους όρους της προκήρυξης δεν υπάρχει τιμή εκκίνησης της διαπραγμάτευσης (αφού δεν έχει ολοκληρωθεί η εκτίμηση της οικονομικής αξίας του λιμανιού) για την πώληση και στο ότι οι γενικότεροι όροι της προκήρυξης δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητικοί.
Αυτό ενισχύεται από την υποβολή προτάσεων που προέρχονται από εταιρείες ή ομίλους με ισχνή παρουσία στο χώρο της διαχείρισης λιμένων και ειδικά στην Ελλάδα. Υπάρχουν επίσης και εταιρείες που η προηγούμενη δραστηριότητά τους είναι μεν συγγενική με αυτές τις δραστηριότητες που ζητούσε η προκήρυξη, δύσκολα όμως μπορεί να ειπωθεί ότι καλύπτονται οι όροι αυτοί.
Η εξέλιξη αυτή πρέπει να προβληματίσει έντονα όλους όσοι αμφισβήτησαν την δυνατότητα σύστασης εταιρείας με μετόχους πολίτες και φορείς της τοπικής κοινωνίας, η οποία με σύμπραξη με κατάλληλη εταιρεία που θα πληρούσε τους όρους τεχνικής επάρκειας της προκήρυξης, θα υπέβαλε πρόταση. Αν οι φορείς κυρίως της περιοχής ήταν λίγο πιο τολμηροί θα εκμεταλλευόντουσαν την ευκαιρία και τώρα θα ήταν μέρος των εξελίξεων και όχι παθητικοί θεατές αυτών.
Το πόσο σημαντικό είναι να υπήρξε συμμετοχή στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης από ένα επενδυτικό σχήμα τοπικών συμφερόντων καταδεικνύεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν είχαμε καμία εξέλιξη σε μια σειρά σημαντικών ζητημάτων όπως:
α) η τροποποίηση των ορίων της χερσαίας ζώνης λιμένος ώστε να αφαιρεθούν τμήματα της παραλιακής ζώνης από την πώληση,
β) η τύχη των δημοσίων κτηρίων, που βρίσκονται εντός των ορίων της ζώνης πώλησης,
γ) η αύξηση της παρέμβασης του δημοσίου στη διοίκηση του λιμένα και στην τιμολογιακή πολιτική καθώς και η αύξηση των ποσοστών που λαμβάνει το δημόσιο από τα κέρδη του ΟΛΗΓ
δ) τα αντισταθμιστικά οφέλη από τον ΟΛΗΓ
ε) η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων του προσωπικού.
Αφού λοιπόν τέσσερις μήνες μετά την προκήρυξη αυτά τα θέματα παραμένουν ανοικτά, μετά την υποβολή προσφορών εισέρχονται στο «κάδρο των συζητήσεων» και οι ενδιαφερόμενοι ιδιώτες, με δικαίωμα διατύπωσης γνώμης. Καταλαβαίνουν όλοι λοιπόν ότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για την τοπική κοινωνία να είναι συνδιαμορφωτής των εξελίξεων και όχι απλώς θεατής.
Σε κάθε περίπτωση η ΕΛΗΓ θα είναι εδώ και θα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις σχετικά με τα ακόλουθα θέματα:
1.Διασφάλιση της αντικειμενικότητας και διαφάνειας της διαδικασίας με την έννοια ότι θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν και να αιτιολογηθούν οι λόγοι για τους οποίους τυχόν θα αποκλειστούν κάποιοι υποψήφιοι.
2.Προώθηση της τροποποίησης της απόφασης του Υπουργείου Ναυτιλίας περί προσδιορισμού της ζώνης λιμένα του ΟΛΗΓ, που αποτελεί το Παράρτημα Α της σύμβασης παραχώρησης;
3.Κατάταξη των καταφυγίων σκαφών Πλαταριάς, Συβότων και Σαγιάδας στην κατηγορία λιμανιών τοπικής σημασίας.
4.Παραχώρηση στο Δήμο της χερσαίας ζώνης.
Βέβαια στους καρεκλοκένταυρους των κυβερνητικών θώκων εκλεγμένων και διορισμένων αλλά και τοποθετημένων (βλέπε ηγεσία ΟΛΗΓ), βλέπουμε μόνον το άγχος της διατήρησης της καρέκλας να τους κατατρύχει.
Στην ΕΛΗΓ, βιώνουμε την αγωνία των πολιτών, για το μέλλον αυτής της όμορφης γωνιάς του κόσμου!
