Χρήστος Μέγας
Μέσα στην κρίση επιδεινώθηκε το πρόβλημα της διάθεσης των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Τα πορτοκάλια έμειναν απούλητα, τα μανταρίνια σάπισαν στους μπαξέδες, η ελιά δεν είχε τιμή, το λάδι είναι αδιάθετο, το κοτόπουλα μπήκαν στους καταψύκτες, το αρνί δεν έχει τιμή, το γάλα 
τρεμοσβήνει (ενώ η λαθραία φέτα με σκόνη αγελαδινού γάλακτος θριαμβεύει)…
Την ίδια ώρα οι τιμές στα ράφια των Σούπερ Μάρκετ έφτασαν στα ύψη. Το «καλάθι της νοικοκυράς» βιώνει έναν ακραίο πληθωρισμό, ενώ στις αποθήκες του παραγωγού οι αξίες αποπληθωρίζονται… Το χάσμα μεταξύ των τιμών παραγωγού και καταναλωτή αυξάνει και μέσα τους «πέφτει» ο καταναλωτής, η ποιότητα στο καθημερινό μας τραπέζι, οι ίδιες οι αξίες μας.
Βασική αιτία αυτής της απόκλισης, που πλήττει εξίσου παραγωγούς και καταναλωτές-πελάτες, είναι το κύκλωμα των μεσαζόντων, η απουσία ποιοτικών ελέγχων, τα προϊόντα χωρίς ταυτότητα. Ο έμπορος αγοράζει φθηνά, το Σούπερ Μάρκετ πουλάει ακριβά…
Στην γεφύρωση αυτού του χάσματος σημαντικό ρόλο παίζουν οι απ ευθείας πώλησης των παραγωγών στους καταναλωτές, ο περιορισμός των ενδιάμεσων, οι αδιαμεσολάβητες σχέσεις.
Προφανώς κάτι τέτοιο, να συναντηθούν δηλαδή δημιουργικά οι παραγωγοί με τους καταναλωτές, μα συνδεθεί η παραγωγική πλευρά της οικονομίας με την κατανάλωση μέσα από συνεταιρισμούς και, από την άλλη η κοινωνία, το καταναλωτικό κίνημα να θέσει τα ποιοτικά στάνταρ μέσα από τις οργανώσεις της, δεν έχει συμβεί…
Ωστόσο, καθημερινά στις λαϊκές αγορές οι παραγωγοί έρχονται σε επαφή με τους καταναλωτές, αλληλοεπιδρούν, παραγγέλλουν και επιλέγουν, ζητούν και προτείνουν σε μια αμοιβαίως επωφελή διαδικασία.
Αυτή τη δημιουργική και αποτελεσματική σχέση η κυβέρνηση επιχειρεί να την ανατρέψει. Βρήκε την ευκαιρία μέσα στην κρίση να κάνει τις λαϊκές… Mall.
Έτσι, με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου:
-Αυξάνεται το κόστος κάθε πάγκου.
-Θεσπίζονται μηνιαίο, αντί για ημερήσιο, ενοίκια κάτι που αποτρέπει τον μικρό παραγωγό ο οποίος πάει στην λαϊκή τις περιόδους που έχει προϊόντα στο κτήμα του και πάντως όχι κάθε ημέρα.
-Μπαίνουν εταιρείες με τον κίνδυνο να αναπτυχθούν μικρά τραστ εντός της λαϊκής.
Αντιθέτως, η κυβέρνηση και οι τοπικοί Δήμοι και οι Περιφέρειες θα έπρεπε να ενθαρρύνουν τους (μικρούς) παραγωγούς να πηγαίνουν στις λαϊκές. Να επιδοτήσει, εν ανάγκη, την λειτουργία τους, να φροντίσει για την καλαισθησία τους, την καθαριότητα, τις ανέσεις και να διευκολύνει την πρόσβαση σ’ αυτές. Όχι μόνο για να στηρίξει τους μικρούς καλλιεργητές ή κτηνοτρόφους ώστε να προωθήσουν τα, κατά κανόνα, αγνά προϊόντα της οικοτεχνίας τους ή του περιβολιού τους, αλλά και σαν μια ανακουφιστική επιδότηση της τιμής και της ποιότητας του καλαθιού των δημοτών-καταναλωτών.
Μέσα στην κρίση, οι αγρότες θέλουν οικονομική στήριξη και οι πελάτες φθηνά και ποιοτικά προϊόντα.
Και αργά το μεσημέρι, όσα προϊόντα περισσεύουν να τα παραλαμβάνει στη μισή τιμή το Κοινωνικό Παντοπωλείο και να τα διαθέτει στους απόρους.
Στην Άρτα
Αυτός είναι ο ρόλος του Δήμου, αυτή είναι η αναπτυξιακή και κοινωνική διάσταση της Λαϊκής. Όχι να λειτουργεί σαν υπερ-αγορά που θα βγάζει κέρδη ο Δήμος ή ο επιχειρηματίας μέσω της σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ) που θα την διευθύνει ή θα λειτουργεί ανταγωνιστικά στον επαγγελματία της πόλης που πληρώνει ενοίκιο, φόρο, δημοτικά τέλη κ.α.
Ειδικά στην πόλη μας, η (στεγασμένη) Λαϊκή υστερεί με βάση τις ανάγκες της πόλης. Δεν υπάρχει ευκολία πρόσβασης, σημεία ολιγόωρου παρκινγκ για τους δημότες, οι παραγωγοί και πωλητής είναι χρεωμένοι στον Δήμο καθώς οφείλουν τα τέλη των τελευταίων 16 μηνών. Το πρόβλημα δεν είναι ποιος θα εισπράττει τα τέλη. Και εάν ο Δήμος θεωρεί ότι, εν τέλει, μόνο αυτό είναι το πρόβλημα, η λύση δεν είναι να ορίσουμε μηνιαίο τίμημα… Αυτό μοιάζει με πρόσχημα. Όταν ανοίγει μια ταμειακή μηχανή οπουδήποτε στην Ελλάδα το γνωρίζει, πλέον, η ΑΔΑΕ (πρώην ΣΔΟΕ). Μπορεί κάλλιστα να το μάθει και ο Δήμος Αρταίων…
Ο χώρος θα μπορούσε να αναβαθμιστεί, να αναμορφωθεί, να διαφημιστεί, να γίνει μια πραγματική Αγορά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα προσέλκυε περισσότερους καταναλωτές, θα αναβαθμιζόταν οι γύρω επαγγελματικοί χώροι, θα ήταν πραγματικό σημείο αναφοράς της πόλης μας. Θα γινόταν ο χώρος καθημερινής συνάντησης του κάμπου, των αγροτών, της παραγωγής και των χωριών μας με τη Πόλη!
Είναι η λαϊκή Mall;
