Η μέρα που ματώθηκε η Ιστορία – 27 Σεπτεμβρίου 1831, Ναύπλιο
Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, του πρώτου Κυβερνήτη της νεότερης Ελλάδας, δεν ήταν απλώς ένα έγκλημα· ήταν η πρώτη πολιτική δολοφονία της χώρας και ένα πλήγμα που άλλαξε την πορεία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
Ξημέρωνε Κυριακή, 27 Σεπτεμβρίου 1831, όταν ο Καποδίστριας βγήκε από το Κυβερνείο στο Ναύπλιο και κατευθύνθηκε προς τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Δίπλα του, οι σωματοφύλακες του Γεώργιος Κοζώνης και Δημήτριος Λεωνίδης. Λίγα μέτρα πιο κάτω, τον περίμεναν οι αδελφοί Γεώργιος και Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, γιος και αδελφός του Πετρόμπεη, που βρισκόταν φυλακισμένος.
Η συνάντηση ήταν μοιραία: ενώ ο Καποδίστριας ετοιμαζόταν να μπει στον ναό, οι Μαυρομιχάληδες τον χαιρέτησαν προσποιούμενοι σεβασμό. Στη στιγμή, ο Γεώργιος τον μαχαίρωσε στη βουβωνική χώρα, ενώ ο Κωνσταντίνος τον πυροβόλησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ο Κυβερνήτης έπεσε νεκρός στα σκαλιά της εκκλησίας.
Η «ιατροδικαστική» έκθεση – Τα μοιραία τραύματα
Σύμφωνα με την επίσημη ιατρική εξέταση που κατατέθηκε στη δικογραφία, οι γιατροί Σπυρίδων Καρβέλας, Ερίκος Τρέιμπερ, Ανδρέας Παπαδόπουλος-Βρετός και Νικόλαος Μαράτος κατέγραψαν τα εξής:
-
Θανάσιμη σφαίρα στο κεφάλι: Πυροβολισμός στη βάση του κρανίου, με κατεύθυνση προς τον αριστερό κρόταφο. Η πληγή χαρακτηρίστηκε απολύτως θανατηφόρα.
-
Μαχαίρωμα στη βουβωνική χώρα: Βαθύ τραύμα 12 χιλιοστών, που έκοψε την ισχιακή αρτηρία.
-
Δευτερεύουσα επιπόλαια πληγή: Στο άνω μέρος της κεφαλής.
Οι ιατροί κατέληξαν: «Ο θάνατος της Α.Ε. προήλθεν από τα διαληφθείσας πληγάς». Δηλαδή, ο Καποδίστριας δεν είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης.
Οι ηθικοί αυτουργοί – Οι Μεγάλες Δυνάμεις και οι εγχώριοι αντίπαλοι
Η δολοφονία Καποδίστρια δεν ήταν απλό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Πίσω από το μαχαίρι και το πιστόλι των Μαυρομιχάληδων κρύβονταν ισχυρά συμφέροντα.
-
Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία) δεν επιθυμούσαν έναν ισχυρό Κυβερνήτη με ρωσικές σχέσεις.
-
Ισχυρές οικογένειες και πολιτικοί αντίπαλοι, όπως οι Κουντουριώτηδες, Μιαούλης, Σαχτούρης, Τομπάζης, Κριεζήδες, Μαυροκορδάτος, Τρικούπης, Πολυζωίδης, Κωλέττης, έβλεπαν τον Καποδίστρια ως εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Η Ελλάδα μόλις γεννιόταν, και όμως οι ίδιοι που έπρεπε να τη στηρίξουν, στήριξαν την ανατροπή.
Γιατί παραμένει «Άκρως Απόρρητος» ο φάκελος της δολοφονίας;
Παρά το πέρασμα 194 ετών, ο φάκελος της υπόθεσης παραμένει απόρρητος στα αρχεία του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Αυτό γεννά σοβαρά ερωτήματα:
-
Τι στοιχεία περιέχει που θα μπορούσαν να εκθέσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις;
-
Μήπως αποδεικνύεται ξεκάθαρα ο ρόλος ξένων πρακτόρων στη δολοφονία;
-
Γιατί δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, όταν άλλες υποθέσεις του 19ου αιώνα έχουν αποχαρακτηριστεί;
Η μυστικότητα γύρω από τον φάκελο τροφοδοτεί θεωρίες συνωμοσίας και επιβεβαιώνει ότι ο Καποδίστριας δεν έπεσε μόνο από ελληνικά χέρια, αλλά αποτέλεσε θύμα ενός διεθνούς παιχνιδιού εξουσίας.
Οι δολοφόνοι απέκτησαν αξιώματα – Ο Κυβερνήτης έγινε σύμβολο
Η μεγαλύτερη ντροπή για το ελληνικό κράτος είναι ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι του Καποδίστρια ανταμείφθηκαν με εξουσία. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Ιωάννης Κωλέττης έγιναν πρωθυπουργοί, ενώ οι οικογένειες που εναντιώθηκαν στον Κυβερνήτη απόλαυσαν πλούτη και τιμές.
Αντίθετα, ο Καποδίστριας έμεινε στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που θυσιάστηκε για το όραμα μιας ανεξάρτητης, ισχυρής Ελλάδας. Το σώμα του αναπαύεται στη Μονή Πλατυτέρας στην Κέρκυρα, ενώ η μνήμη του συνεχίζει να στοιχειώνει την εθνική συνείδηση.
Συμπέρασμα
Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια ήταν η πιο σκοτεινή σελίδα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Η ιατροδικαστική έκθεση αποδεικνύει τη σκληρότητα του εγκλήματος, ενώ ο απόρρητος φάκελος δείχνει ότι η αλήθεια παραμένει θαμμένη στα συρτάρια ξένων δυνάμεων.
Και όσο η Ελλάδα δεν διεκδικεί τη διαλεύκανση, τόσο η μνήμη του Καποδίστρια θα φωνάζει: η ανεξαρτησία γράφεται με αίμα, αλλά η Ιστορία δεν συγχωρεί τη λήθη.
Ακολουθήστε το arta2day.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις