Κλείνοντας την κατάθεση της η Ιωαννα ζήτησε να τοποθετηθεί «Θέλω να πω ότι από εκείνη την ημέρα το μεγαλύτερο συναίσθημα που νιώθω είναι φόβος. Φόβος γιατί δεν γνωρίζω το λόγο της επίθεσης, αλλά και γιατί δε γνωρίζω ποιοι άλλοι είχαν συμμετάσχει σε αυτή τη επίθεση εναντίον μου. Είμαι βέβαιη ότι αν είχε καταφέρει να μου επιτεθεί στο σπίτι μου, όπως αρχικά σχεδίαζε, αν είχε γίνει η επίθεση εκεί που είμαι μόνη μου και βράδυ που συνήθως γυρίζω στο σπίτι, εγώ σήμερα δε θα ήμουν εδώ. Θα επιτύχει το σκοπό της».
Αμεσως μετά, ο συνήγορος της κατηγορούμενης ζήτησε να κάνει δήλωση με τον αδελφό της Ιωάννας να εκνευρίζεται.
Κατηγορούμενη: Θα ήθελα να απευθυνθώ προς το Θύμα…
Αδελφός θυματος: Μη ξανά κοιτάξεις από εδώ!
Κατηγορούμενη: Ξερω ότι αυτό που έχει γίνει δεν είναι αποδεκτό, αλλά εσυ Ιωαννα γνωρίζεις γιατί έχει γίνει όλο αυτό. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να της αφαιρέσω τη ζωή.