Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ*
Μέσα στην επόμενη διετία η χώρα μπορεί να αντλήσει επιπλέον πόρους 22,5 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το 70% των 32 δις που μας αναλογούν.
Αν και αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να καλύψουν τις απώλειες της δίδυμης κρίσης (οικονομικής 2008-18 και υγειονομικής 2020-21), ωστόσο είναι μια ευκαιρία να ανασχεδιάσουμε τους εθνικούς μας στόχους.
Λέω να ανασχεδιάσουμε γιατί μέχρι τούδε η χώρα:
-Δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει ούτε το ΕΣΠΑ (λήγει τον Δεκέμβριο), όπου μόνο οι έκτακτες (αυθαίρετες και αδιαφανείς) πληρωμές μέσα στην πανδημία οδήγησαν την απορροφητικότητα στο… 40%.
-Η παραγωγική βάση της χώρας, η ανταγωνιστικότητά και το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι σε χειρότερα επίπεδα σε σχέση με τις συνθήκες που μας οδήγησαν στο οικονομικό αδιέξοδο (2007-9).
Την κύρια εύθηνη για την αποτυχία έχει το πολιτικό σύστημα, οι οικονομικές ελίτ, αλλά και οι λάθος προτεραιότητες. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις αιτίες της τρέχουσας κακοδαιμονίας. Πρέπει να προστεθούν δυο ακόμη:
1.Τα οικονομικά που ξέραμε έχουν καταρρεύσει. Τα μηδενικά επιτόκια και η διάλυση της παραγωγής είναι δυο νέα προβλήματα τα οποία δεν τα είχαμε ούτε σε πολεμικές περιόδους (υπήρχε τουλάχιστον, έστω «κουραμάνας» και πολεμικού υλικού).
2. Έρχεται νέο καθαρό χρήμα (μεταβιβάσεις) το οποίο πρέπει να απορροφηθεί εντός 24 μηνών. Η συμβιοποίηση αυτών των ποσών σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ελλοχεύει τον κίνδυνο να πάνε με την… πεπατημένη του ΕΣΠΑ.
Στις αρχές Οκτωβρίου η κυβέρνηση θα καταρτίσει το νέο προϋπολογισμό και ακολούθως θα καταθέσει το σχέδιο απορρόφησης των 22 δις. Οι δύο αυτές ημερομηνίες συμπίπτουν με τα δύο φεγγάρια του (φετινού) Οκτώβρη. Αλλά κινδυνεύουν να αποδειχτούν… μαύρα καθώς στη συζήτηση δεν παραμετροποιούνται δύο βασικοί κοινωνικοί δείκτες: το Δημογραφικό και η Απασχόληση.
Α/Είναι πασιφανές ότι οι δημογραφική στήριξη (γλίσχρα επιδόματα και μηδενικές φοροαπαλλαγές) δεν αποτελούν συνεκτική πολιτική για το μείζον πρόβλημα του Ελληνισμού: την γήρανση και την μείωση των κατοίκων κάτω των 8,5 εκ. (μαζί με τους μετανάστες) σε βάθος 50ετίας (μελέτη ΔΝΤ).
Β/ Η χώρα πρέπει, επειγόντως, να αποκτήσει, με κάθε κόστος, στρατηγική Απασχόλησης. Δεν είναι δυνατόν μια άνεργη οικογένεια να λαμβάνει 500 ευρώ το μήνα σαν ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (μαζί με δύο ανήλικα τέκνα, συν στεγαστικό επίδομα) και, εναλλακτικά, να μην λαμβάνει ο ένας των γονέων ένα voucher απασχόλησης 500 ευρώ. Ή, οι χαμηλής εξειδίκευσης εργαζόμενοι να μην επιδοτούνται γενναία προκειμένου να βρουν δουλειά.
Χωρίς κατοίκους (νέους πολίτες αλλά και καταναλωτές), εργατικά χέρια και προοπτική για τους νέους η Ελλάδα δεν ανακάμπτει. Όσοι επιμένουν σε οικονομικά εγχειρίδια που δεν περιλαμβάνουν αυτές τις αλήθειες, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Δεν έχουν ένα σχέδιο με κοινωνική λάμψη για τη χώρα…
• Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος, Γραμματέας του Τομέα Εργασίας του ΚΙΝΑΛ
Χωρίς εργαζόμενους και καταναλωτές (δημογραφικό) “ανάπτυξη” δεν υπάρχει…
