Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πεζογράφος και μεταφραστής. Έχει γράψει δεκαεφτά μυθιστορήματα, εννιά για ενήλικες και οχτώ για παιδιά. Ανάμεσα σ’ αυτά, τα αστυνομικά Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού, Η απαγωγή του εκδότη, Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα (υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ – ΕΡΤ 2007), Η μοναξιά της ασφάλτου, Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών (Βραβείο μυθιστορήματος του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2017, μεταφράστηκε στα τουρκικά), και το πρόσφατο Τα πτώματα δεν πληρώνουν –που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Κέδρος και μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη–, καθώς και τα μυθιστορήματα Κοπέλα που σε λένε Φίνι (μεταφράστηκε στα τουρκικά) και Κράτα μου το χέρι. Το πρώτο του βιβλίο, Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα, μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, ενώ διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες. Από τις Εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν επίσης τα τέσσερα βιβλία της αστυνομικής σειράς για παιδιά «Οι 4 ξεχωριστοί ντετέκτιβ»: Η μεγάλη ληστεία της χρηματαποστολής (υποψήφιο για το Βραβείο παιδικού βιβλίου του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2017), Η απαγωγή του τραπεζίτη Ο’Μπράιαν, Τα πλαστά χαρτονομίσματα και Το Αγκμαράλο.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη συγγραφή του μυθιστορήματος Τα πτώματα δεν πληρώνουν;
Ξεκίνησε από τη σκέψη ότι κάποιος, μια αρκετά διεστραμμένη ψυχή, κάνει συλλογή από φωτογραφίες που απεικονίζουν σκοτωμένα ζώα στους δρόμους. Κι αυτός, στο βιβλίο, είναι ο Χίκοκ, ένας από τους δύο πληρωμένους δολοφόνους που θα αντιμετωπίσει ο Νετούνο, ο κεντρικός ήρωας. Ο Νετούνο απ’ την άλλη αποτελεί ένα διαρκές μυστήριο ακόμα και για μένα, αφού εξακολουθεί να μου κρύβει γεγονότα και πλευρές του χαρακτήρα του. Στο βιβλίο θα μάθουμε πολλά γι’ αυτόν, αλλά όχι όλα.
Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Νετούνο είναι ένας άνθρωπος ξεχωριστός. Γιατί οι ντετέκτιβ στα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι ιδιόρρυθμοι και διαφορετικοί από τους άλλους;
Ο Νετούνο είναι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου και η διαφορετικότητά του δεν περιορίζεται σε ασυνήθιστα χόμπι και παράξενες συμπεριφορές. Είναι προικισμένος με ένα πολύ παράξενο χάρισμα. Πολλοί ιδιωτικοί ντετέκτιβ είναι ιδιόρρυθμοι διότι κάνουν μια δουλειά που συχνά δείχνει προβλέψιμη, αλλά δεν είναι (στα βιβλία δεν είναι ποτέ). Καμιά φορά, μια υπόθεση ρουτίνας μπορεί να εξελιχτεί διαφορετικά και με ενδεχόμενο κίνδυνο. Είναι επίσης μια δουλειά που απαιτεί γερά νεύρα, πολλή ψυχραιμία, διακριτικότητα και εχεμύθεια. Όλα αυτά θεωρώ πως συντελούν σε πιο κλειστούς χαρακτήρες, που λογικά εκτονώνονται με κάποιες ιδιορρυθμίες.
Από πού προέρχεται το όνομα του ντετέκτιβ Νετούνο;
Κανείς δεν ξέρει από πού προέρχεται το όνομά του. Σημαίνει Ποσειδώνας στα ιταλικά. Παρ’ όλα αυτά, ο Νετούνο δεν είναι Ιταλός ή τουλάχιστον δεν είναι καθαρόαιμος Ιταλός. Ακόμα δε γνωρίζω ούτε εγώ.
Ο Νετούνο αναλαμβάνει μια υπόθεση, παρότι είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Τι τον κάνει να την αναλάβει;
Η πλουσιοπάροχη αμοιβή που του προκαταβάλλει η Σάντι, ένας παλιός του έρωτας.
Κατά πόσο μπορεί ένας παλιός έρωτας να μας επηρεάσει;
Από ελάχιστα έως καθοριστικά. Ειδικά αν είναι μοιραίο θηλυκό κι εμείς ευάλωτοι συναισθηματικά. Η Σάντι είναι μοιραίο θηλυκό και έχει κρυφά και φανερά όπλα. Ο Νετούνο έχει ακόμα μια δυσκολία να αντιμετωπίσει όταν εκείνη τον σφίγγει πάνω της.
Ακολουθώ το ένστικτό μου.
Η απαγωγή ενός παιδιού προκαλεί πανικό σε μια οικογένεια. Ποιος είναι ο λόγος που γίνονται ανάλογες απαγωγές;
Θεωρώ ότι είναι πιο εύκολο να απαγάγεις ένα παιδί (από έναν ενήλικα) και φυσικά κλονίζει περισσότερο τους συγγενείς του, ειδικά τους γονείς. Για το παιδί σου θα κάνεις τα πάντα και θα υπακούσεις σχεδόν αυτόματα στις απαιτήσεις των δραστών. Γι’ αυτό και θεωρώ πως είναι από τα απεχθέστερα εγκλήματα.
Ο Μπάμπης ή Κόφτης είναι άνθρωπος του υποκόσμου. Κι όμως, ο Νετούνο συνεργάζεται μαζί του. Ποιο είναι το κίνητρο της συνεργασίας;
Το κίνητρο αρχικά είναι καθαρά οικονομικό, αλλά στη συνέχεια ο Νετούνο νοιάζεται και για την τύχη του μικρού παιδιού.
Η πλοκή της ιστορίας μάς κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Υπάρχει κάποια τεχνική για να γραφτεί ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα;
Ίσως να υπάρχει, αλλά δεν τη γνωρίζω. Ακολουθώ το ένστικτό μου, δε βάζω περιττές σκηνές ούτε περιττά λόγια εκεί που δε χρειάζονται. Μου βγαίνει εντελώς φυσικά, χωρίς να το επιδιώκω. Ειδικά στη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων δε σβήνω σκηνές ούτε ολόκληρες παραγράφους, αυτό το «σκότωσε ό,τι αγαπάς» το θεωρώ χαζή δικαιολογία εκείνων που γράφουν άχρηστες σελίδες επί σελίδων, άλλωστε πολύ σπάνια έχω περιττές σκηνές, αφού πρώτα κάνω έναν καλό σκελετό και μετά ξεκινώ να γράφω ακολουθώντας τον πιστά. Καμιά φορά προσθέτω κάτι για δική μου ευχαρίστηση και μόνο, όπως τα αυτοκίνητα.
Την τελευταία εικοσαετία γράφετε αστυνομικά μυθιστορήματα. Τι σας έλκει σ’ αυτό το είδος;
Το πρώτο μου αστυνομικό μυθιστόρημα, Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού, εκδόθηκε το 2003, άρα συμπληρώνω σχεδόν μια εικοσαετία που υπηρετώ το συγκεκριμένο είδος, με έξι μυθιστορήματα από τα εννέα συνολικά ενηλίκων που έχω γράψει. Είναι αγαπημένο είδος, δεν ακολουθώ καμία σχολή, ούτε κάποιο υποείδος, δε δίνω μεγάλη σημασία στη θεωρία και την ιστορία του αστυνομικού, έχω διαβάσει αρκετά τους ξένους κλασικούς και κάμποσους μοντέρνους, ακολουθώ μόνο το ένστικτό μου (κι εδώ) και έχω σαν επιδίωξη τη σύνθετη πλοκή, τις ανατροπές, την ατμόσφαιρα και την αγωνία. Νομίζω αυτό το εισπράττει και με το παραπάνω ο αναγνώστης και μου φτάνει.
Ποιοι αστυνομικοί συγγραφείς είναι οι αγαπημένοι σας;
Τζέιμς Τσέιζ, Σιμενόν, Τζιμ Τόμσον, Μανσέτ, Βαν Γκούλικ.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία και σας έκανε εντύπωση;
Σκοτώνοντας τον κομεντατόρε του Χαρούκι Μουρακάμι. Αριστούργημα.
ΥΓ.: Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι αγαπώ πολύ τα παιδιά και τα ζώα, όχι όπως οι ήρωες που σκαρώνω καμιά φορά…
Τα πτώματα δεν πληρώνουν
Μια υπόθεση του ντετέκτιβ Νετούνο
Δημήτρης Μαμαλούκας
Κέδρος
σ. 208
ISBN: 978-960-04-5273-0
Τιμή: 11,00€