Χ.Ντουνιά Εκδόσεις Εστία 2021 σελ.406
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται νέα στοιχεία για την πολυθρύλητη δεκαετία του ΄30,ξανατίθενται ορισμένα ερωτήματα κάτω από το πρίσμα νεότερων επιστημονικών εργασιών και διατυπώνονται ορισμένες προτάσεις για τη δομή και τη λειτουργία του λογοτεχνικού πεδίου μέσα στο συγκεκριμένο ιστορικό και φιλολογικό πλαίσιο.
Στα Κεφάλαια αυτού του βιβλίου εξετάζονται ζητήματα ιδεολογία και πολιτικής, γλώσσας και αισθητικής ,συγκριτικής γραμματολογίας και κριτικής πρόσληψης,ενώ παράλληλα επιχειρείται η μελέτη ειδικών όψεων του έργου των πρωταγωνιστών του λογοτεχνικού πεδίου μέσα στην κρίσιμη δεκαετία του ΄30.Ο ιστορικός ορίζοντας των φιλολογικών συζητήσεων , των λογοτεχνικών κειμένων,της κριτικής , συνιστά βασικό άξονα του βιβλίου , σε αυτή την προοπτική μελετήθηκαν λογοτεχνικά αρχεία , περιοδικός και καθημερινός τύπος,αλληλογραφίες και ημερολόγια.
Στο ΑΜέρος η έρευνα επικεντρώνονται σε θέματα που σχετίζονται κυρίως με τις ιδέες, την αισθητική και την πολιτική στις διάφορες εκδοχές της, μέσα στο πλαίσιο της διαμόρφωσης κεντρικών και περιφερειακών τάσεων στην περιοχή της λογοτεχνίας, της γλώσσας και του κριτικού δοκιμίου. Το Β Μέρος είναι αφιερωμένο στις ποιητικές αναζητήσεις της δεύτερης μεσοπολεμικής δεκαετίας ,στο εσωτερικό αυτής της ενότητας εξετάζονται όψεις της ποιητικής βασικών εκπροσώπων της γενιάς του ΄30 σε συνδυασμό με την κριτική υποδοχή τους. Το Γ και τελευταίο Μέρος αφορά σε ζητήματα πεζογραφίας με κεντρικό άξονα την καλλιέργεια του μυθιστορήματος, ένα φιλόδοξο αίτημα που συζητιέται και τίθεται σε εφαρμογή ήδη από τις αρχές του 1930.
Με κύριους άξονες την πρόσληψη του Καβάφη και του Καρυωτάκη, την προσωπικότητα του Βενιζέλου, την κανονικοποίηση της δημοτικής γλώσσας και τις εκλεκτικές συγγένειες με Έλληνες και ξένους δημιουργούς, η συγγραφέας παρακολουθεί τις αισθητικές, ιδεολογικές και πολιτισμικές αναμετρήσεις που απασχόλησαν τους νεοέλληνες λογοτέχνες και διανοούμενους στους “μοντέρνους καιρούς”.
Η γενιά του ’30, όπως αναδύεται μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αναστοχάζεται τον “εθνικό εαυτό”, αμφισβητεί τις κοινωνικές συμβάσεις και αναζητά νέους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης. Παρά τις διαφορές ή τις συγκρούσεις μεταξύ ομάδων και ατόμων, οι μυθικοί “αργοναύτες” και οι μεσοπολεμικοί “σύντροφοι” κινούνται παράλληλα αλλά και διασταυρώνονται στον πολύχρωμο χάρτη της λογοτεχνικής νεωτερικότητας.
Η Χριστίνα Ντουνιά γεννήθηκε στο Πέτα Άρτας το 1952.Είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην EcoledesHautesEtudesenSciencesSociales, στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης και στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως κριτικός λογοτεχνίας στο περιοδικό Αντί. Μελέτες και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Το 2000 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο δοκιμίου και το 2016 με το Βραβείο δοκιμίου της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Πέτρου Χάρη).
Γράφει: Ο Κώστας Τραχανάς