ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ
Η κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο για την απόλυση των εργαζομένων που εργάζονται με Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου (ΣΟΧ) στην καθαριότητα, φύλαξη και εστίαση των νοσοκομείων.
Το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά, οι ανάγκες και τα όνειρα των εργαζομένων ….. παίρνουν παράταση μόνο για τρεις μήνες !!!
Με προκλητική τροπολογία που κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας με τίτλο «Σύσταση και οργάνωση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου επωνυμία “Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας”, στρατηγική κεντρικών προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών υγείας» η κυβέρνηση ανανεώνει ΜΟΝΟ για τρεις μήνες !! τις ανωτέρω συμβάσεις (47 στο δικό μας νοσοκομείο) που λήγουν στο τέλος του χρόνου, δηλαδή μέχρι στις 31 Μαρτίου του 2022.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία, οι εργαζόμενοι αυτοί δούλευαν και δουλεύουν κάτω από αντίξοες και εξουθενωτικές συνθήκες, προσφέροντας με αυταπάρνηση και δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό , πολλές φορές χωρίς άδεια και ρεπό , αφού το προσωπικό που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών κυρίως της καθαριότητας του νοσοκομείου έπρεπε να είναι το διπλάσιο. Η κυβέρνηση λοιπόν ως αναγνώριση όλης αυτής της προσφοράς τους , αφού τους ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΕ άγρια και αφού τους ΚΡΑΤΗΣΕ ΟΜΗΡΟΥΣ με τις συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεων τους αντί να τις μετατρέψει σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μιας και οι ανάγκες του νοσοκομείου είναι μόνιμες και διαρκείς, ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΕΙ …. μετά από τρεις μήνες !!!
Με την τρίμηνη αυτή παράταση των συμβάσεων τους, η κυβέρνηση με κυνικότητα, επιχειρεί να κερδίσει τον αναγκαίο χρόνο για να προλάβει να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί που θα πασάρουν αυτές τις υπηρεσίες σε εργολαβικές εταιρείες. Μάλιστα, όπως αναφέρει η τροπολογία «η παράταση των συμβάσεων παύει να ισχύει αν οι διαδικασίες σύναψης σχετικών συμβάσεων ολοκληρωθούν πριν το τέλος Μαρτίου…»
Η απάντηση σε αυτή την προκλητική στάση της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι άλλη από το δυνάμωμα του αγώνα, συμβασιούχων και μόνιμων για την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων (επικουρικών, ΣΟΧ, ΟΑΕΔ κλπ) και την κάλυψη των υπόλοιπων λειτουργικών κενών με μόνιμο προσωπικό.
Ο αγώνας αυτός για να έχει προοπτική πρέπει να στρέφεται απέναντι στην πολιτική που δημιουργεί εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης, δηλαδή απέναντι στην εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση της Υγείας, απέναντι στα νοσοκομεία – «επιχειρήσεις» και το «νέο ΕΣΥ» που προωθεί η κυβέρνηση σε συνέχεια των προηγούμενων. Θα πρέπει να συνδέεται με τον αγώνα για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, αυξήσεις στους μισθούς και ένταξη στα ΒΑΕ.